Skip to main content

โดย Rong Luciuz จาก http://mahoumag.exteen.com/

ปกติลูเซียสไม่ค่อยว่างตามอัพเดทการ์ตูนสักเท่าไหร่ ด้วยนิสัยชอบอ่านเฉพาะที่ตัวเองชอบ

(สรุปคือมันดันทุรังสินะ) ทำให้เรื่องที่ติดตามอ่านมีน้อยเรื่องกว่าคนอื่น (แม้ว่าจะชอบอ่าน
หลายๆ แนวแต่ส่วนใหญ่ที่ติดตามจริงจังมักจะเป็นแนวแฟนตาซี ผจญภัย การ์ตูนเด็กผู้ชาย
แล้วแต่อารมณ์ในชั่วขณะนั้น) แต่เนื่องจากได้แรงบันดาลใจจากหลายๆ อย่างทั้งการ์ตูน
นิยายที่ตัวเองอ่าน  รวมถึงภาพยนตร์ ก็เกิดความอยากเขียนถึงการ์ตูนเรื่องแรกในชีวิตขึ้นมา
การ์ตูนที่ลูเซียสมั่นใจว่าไปที่ไหน คนต้องรู้จักแน่นอน
 
“เซนต์ เซย่า”
 
การ์ตูนเก่านี่ มีหลายคนอาจจะทักแบบนี้ อาจรวมไปถึงมีการสงสัยว่าลูเซียสดักแก่ หรือสื่ออะไร
เกี่ยวกับอายุรึเปล่า ลูไม่จะดักแก่หรือสื่ออะไรแบบนั้นเลยค่ะ ความจริงแล้วการ์ตูนเรื่องนี้มันเกิด
ก่อนลูซะอีกนะ แต่ว่าด้วยความดังเป็นระดับตำนาน ทำให้มีการสร้างภาคเสริมและภาคใหม่ๆ
ขึ้นมามากมาย (แค่เอาเฉพาะเวอร์ชั่นภาคหลัก มันก็มีสามภาคแล้ว ไม่รวมภาคใน OVA ที่มีกัน
เยอะแยะปานว่าจะแข่งทำเป็นมหากาพย์ เอ๊ะ หรือว่าเป็นไปแล้วนะ?) จนลูเซียสอดคิดไม่ได้ว่า
เซนต์เซย่าจะกลายเป็นอมตะแบบ ‘นกฟินิกส์’ (อารมณ์ประมาณว่าสร้างเสร็จดัง ขึ้นภาคต่อไป
เรื่อยๆ เหมือนนกฟินิกซ์ในตำนาน)กันเลยรึเปล่า เพราะสร้างมาก็ดังอยู่เรื่อยๆ
 
ที่ดังที่สุด ก็มีภาคหลัก (แซงทัวรี่ของท่าน คุรุมาดะ มาซามิที่เขียนเรื่องและวาดเอง) กับภาค
เดอะ ลอสแคนวาส (คุรุมาดะแต่งเรื่อง แต่นักวาดเป็นท่านชิโอริ เทชิโรงิ) แต่ภาค Episode G
(แต่งโดยคุรุมาดะ มาซามิ วาดโดยเมกุมุ โอคาดะ) และ Next Dimension (แต่งและวาดโดย
คุรุมาดะทั้งหมด) ดูเหมือนไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าไหร่นัก (อันนี้ในความคิดของลูนะคะ
เพราะเห็นว่ามันไม่ค่อยมีให้เห็นในอินเตอร์เน็ตเยอะเท่าภาคปกติ กับภาคเดอะลอสแคนวาส)
 
ในความเห็นส่วนตัวลูคือ ภาค Episode G นี่ ลายเส้นยังไม่โอเคกับเนื้อเรื่อง หลายคนประท้วง
ว่ามันทำลายความเป็นเซนต์ที่คุรุมาดะเคยสร้างไว้ ลูก็เห็นด้วยกับส่วนนี้ ส่วนภาค
Next Dimension แม้ว่าคุรุมาดะวาดเอง แต่หลายคนก็ท้วงมาว่าไม่มีอะไรใหม่ๆ ท้าทายคนอ่านเลย
 
เลยมีแต่ภาคหลักกับภาคเดอะลอสแคนวาสที่ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี ล่าสุดมีภาคอนิเมชั่น
ขึ้นมาใหม่ นั่นคือ ภาคโอเมก้า ซึ่งทีมผู้ออกแบบก็คนเดียวกับคนทำพริตตี้เคียว โดยส่วนตัวแล้ว
ลูเซียสไม่ชอบอะไรในหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะอาธีน่ากับตัวชุดคลอธเซนต์และหุ่นเซนต์ รวมถึง
เนื้อเรื่อง ซึ่งลูเซียสขอยกการรีวิวแต่ละภาคไว้ในส่วนต่อไปนะคะ
 
ส่วนอีกภาคหนึ่งของเซนต์เซย่าอนิเมะ ที่เป็นเสมือนความหวังของลูเซียสว่าจะเป็นภาคที่
ดึงความเป็นเซนต์ในภาคหลักและสามารถสร้างความประทับใจเหมือนที่เคยได้รับ นั่นคือ
ภาคเดอะมูฟวี่ (CG Animation) เท่าที่ดูแล้วภาคสวยงามละเอียดคล้ายกับ Final Fantasy 7
Advent children  ทีเดียว
 
การ์ตูนเรื่องนี้กลายเป็นอนิเมชั่นและออกอากาศครั้งแรกในพ.ศ. 2529 เป็นการ์ตูนสาวเด็กผู้ชาย
ที่ต่อสู้เพื่อความฝัน การให้ความสำคัญกับพวกพ้องเพื่อนพี่น้องการยึดมั่นในคุณธรรม ความไม่ย่อท้อ
(เห็นได้จากเนื้อเพลงเร่งคอสโม่ในใจ จงเป็นนักสู้เพื่อวันพรุ่งนี้) เป็นการ์ตูนเด็กผู้ชายระดับ
คลาสสิคเลยก็ว่าได้
 
สำหรับลู เซนต์เซย่าเป็นการ์ตูนที่มีเสน่ห์ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับดวงดาวและตำนานปกรณัมกรีก
และยังสามารถผสมกับความเชื่ออื่นๆ ศาสนาอื่นๆ ได้โดยไม่ขัดแย้งกัน มีการวางรายละเอียด
ของฉากสถานที่ ตัวละครที่ลงตัว (สังเกตดีๆ ในเซนต์เซย่ามีทั้งคริสต์ ทั้งพุทธศาสนา ทั้งกรีก
ทั้งความเชื่อของชาวไวกิ้ง บลาๆ ...อืม เปิดกว้างทางศาสนาดีจัง) และลูก็สังเกต (หรือจับผิด
กันแน่เนี่ย) ว่าอาธีน่านั้น แม้เป็นถึงเทพเจ้าแต่ว่าก็เหมือนเป็นผู้ที่อ่อนแอ คงแทนความเป็นธรรมชาติ
เหมือนพระแม่ผู้บริสุทธิ์หรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่อาธีน่าเทพแห่งปัญญาในเซนต์เซย่ากลายเป็น
เทพีแห่งโลกไปแล้ว ด้วยธรรมชาติที่บอบบาง เราชาวมนุษย์ (เซนต์) จำต้องปกป้อง
 

จากตรงส่วนนี้ไป ลูขอรีวิวแต่ละภาคดีกว่านะคะ แต่ต้องขอบอกก่อนเป็นการวิจารณ์ในมุมมอง
ลูเซียสโดยส่วนตัว อาจจะมีอคติส่วนตัว หรือมีแนวคิดส่วนตัวเอง และเตือนไว้ก่อนนะคะ 
อาจมีการสปอยล์หรือเปิดเผยเนื้อเรื่องออกมาที่อาจทำให้เกิดการเสียอรรถรสในการรับชม 
เพราะฉะนั้น แนะนำว่าใช้พิจารณาในการอ่านนะคะ

 


ภาคหลัก (ภาคระดับตำนาน)

ประกอบด้วยสามหลักย่อยในเรื่อง นั่นคือ ภาคแซงทัวรี่ (ที่มาของชื่อภาษาอังกฤษ ว่า อัศวินแห่งจักรราศี) ภาคโพเซดอน และภาคฮาเดส (แต่ถ้าเป็นอนิเมชั่นจะมีประมาณห้าส่วนใหญ่
คือ ภาคแซงทัวรี่ซึ่งในแซงทัวรี่ก็แบ่งเป็นสามภาคย่อยคือเปิดตัวในศึกของแกรนด์ ตอนสู้กับ
ซิลเวอร์เซนต์ แล้วค่อยปราบเคียวโกหรอภาคแซงทัวรี่ ภาคแอสการ์ด ภาคโพเซดอน เจ้านรกฮาเดส 
แถมด้วยภาคโหมโรงสู่สวรรค์ [Tenkai-hen ~Overture~] ที่ทำขึ้นมาทีหลัง) เนื้อเรื่องนั้นเปิดด้วย
อาธีน่าเทพแห่งปัญญาปกป้องสันติภาพจากโลก แม้ขึ้นชื่อเป็นเทพีแห่งการศึก แต่ว่ารังเกียจ
การใช้อาวุธ ต่างจากเทพเอรีสที่เป็นคู่อริที่นิยม(บ้า)การต่อสู้ (เอรีสถูกพูดถึงครั้งเดียวและก็ไม่มี
การโผล่มาแม้แต่เงา) ฉะนั้น เซนต์แห่งอาธีน่าต้องใช้ร่างกายเป็นอาวุธ เป็นที่มาของพวกเซย์ย่า 
ชิริว เฮียวกะ ชุน อิคกิที่จะต้องต่อสู้เพื่ออาธีน่าอวตารมาเป็นคิโดะ ซาโอริ ซึ่งเนื้อหายี่สิบแปดเล่ม
จบ สำหรับลูเซียสคือว่า ตอนจบ บทสรุปค่อนข้างสมเป็นเซย์ย่า (ไม่รู้ว่ามีการแก้ตอนจบหรือเปล่า 
ถ้ามีคงแปลว่า ลูได้อ่านตอนจบที่แก้แล้ว ส่วนใหญ่การ์ตูนดังๆ มักถูกยืดและตัดจบแบบกะทันหัน
ชนิดร้ายกาจมาก) ถ้าให้วิจารณ์เป็นส่วนๆ ได้ดังดังนี้

เนื่อเรื่อง ลงตัวแล้ว ปมเรื่อง เนื้อหา ไม่ขัดแย้ง (อย่างน้อยมันก็ไม่ได้ทำให้คนดูฉุดมาแย้งรุนแรง
ล่ะนะ) ไม่ค่อยมีข้อน่าสงสัยที่ปูมออกมา ไม่ชอบในส่วนของอนิเมะในตอนแรกๆ สุดที่ทำอุปนิสัย
ของเซย่าเพี้ยนไปจากภาคมังกะไว้เยอะมาก กับส่วนของเฮียวกะที่มีอาจารย์เป็นคามิวคนเดียวก็
น่าจะพอแล้ว ไม่เห็นต้องเพิ่มคริสตัลเซนต์มาเลย รู้สึกว่าคริสตัลเซนต์เป็นส่วนที่น่าเอาออกมาก

ตัวละคร ตัวเอกถูกจัดมาสมบูรณ์แล้ว แต่ไม่ค่อยชอบโกลด์เซนต์เท่าไหร่ เพราะตัวละครบางคน
ไม่ค่อยเหมาะกับคลอธเท่าไหร่นัก (แต่เดิมไม่ชอบเซนต์พิสซิส แอฟโฟไดตี้อยู่แล้ว ยิ่งมีภาคของ
เมื่อสองร้อยสี่สิบสามปีก่อน อย่างเดอะลอสแคนวาส ยิ่งรู้สึกว่า โกลด์ยุคก่อนหน้าเจ๋งกว่าเยอะ) 
อาธีน่าในภาคนี้ เป็นแนวเจ้าหญิงที่นิ่งสงบเยือกเย็น บางคนก็แซวว่าเป็นเจ้าแม่ตั้งฮาเร็มซะอย่าง
นั้น (และฮาเดสก็อาเร็มโชตะค่อน เอ่อ จินตนาการกันขนาดนั้นเลยเหรอ)

ฉาก สถานที่นั้นมีทั้งอิงจากภูมิศาสตร์โลกจริงกับพื้นที่ในจินตนาการของตำนานกรีก 
ถือว่าไม่ขัดกันดี

ชุดคลอธ ไม่มีภาคไหนเพอร์เฟ็คเท่าภาคนี้แล้ว เพราะจุดเด่นอยู่ที่ชุดคลอธนั้นสามารถแปลง
เป็นตุ๊กตาประจำกลุ่มดวงดาว ประจำราศีได้

อื่นๆ รูปแบบการต่อสู้ ท่าพลังมีเอกลักษณ์ ลายเส้นของคุรุมาดะทำให้ตัวละครนั้นส่วนใหญ่รูปร่าง
บึกบึน (ขนาดชุนที่สวยๆ แต่กล้ามเซ็กซี่ใช่ย่อยนะ) ภาคนี้ ลูทั้งอ่าน(มังกะ)ทั้งดู(อนิเมะ)

 


ภาค Episode G

เป็นภาคของไอโอเรีย ที่มีปมของน้องชายผู้ทรยศ (แปลว่าย้อนเวลาของภาคแรกก่อนที่พวก
เซย์ย่าจะเกิด) และมีการต่อสู้กันเองในหมู่เซนต์ (รู้สึกว่าภาคนี้ อาธีน่าไม่มีบทบาทที่โดดเด่น 
คงไว้แค่ถูกพูดถึงมากกกว่า) เข้าใจว่าเป็นภาคที่หลังจากเหตุการณ์สงครามศักดิ์แต่เกิดที่พวก
เซย่าจะเกิดเล็กน้อยประมาณนั้น

เนื้อเรื่อง ภาคนี้ ลูไม่ค่อยได้อ่าน เพราะลายเส้นชวนปวดหัว ยังนับว่าเป็นออริจินอลด้วยเหตุ
ที่เนื้อเรื่องยังเป็นของคุรุมาดะแต่งขึ้นอยู่

ตัวละคร รูปร่างของไอโอเรียบอบบางจนใกล้เคียงผู้หญิงมาก ตัวละครที่ถูกวางไว้ในภาคแรก
ส่วนใหญ่ป่นปี้เมื่อมาในเวอร์ชั่นนี้

ชุดคลอธ ลายเส้นแปลกๆ ไม่ค่อยให้ชุดคลอธออกมาโดดเด่นเท่าที่ควรเลย แม้จะอิงมาจาก
ภาคหลักทั้งหมดก็ตาม

อื่นๆ ผิดพลาดที่สุดที่ลายเส้น แต่เนื้อเรื่องที่ดูผ่านๆ แม้อาจจะพอรับได้ แต่ว่าอุปนิสัยไอโอเรีย
ที่เปลี่ยนไปด้วยก็ทำให้รู้แย่ไปด้วย เหมือนกับว่าเป็นคนละคนกันเลย เป็นภาคเดียวที่ลูไม่ได้อ่านค่ะ

ภาค Dimension

เป็นภาคที่เสริมภาคหลักในภาคของปราบฮาเดส ที่รู้สึกเหมือนเป็นแค่ดึงส่วนหนึ่งของเรื่อง
ฮาเดสมาเสริม ลายเส้นเปลี่ยนๆ แม้ว่าจะเป็นคุรุมาดะวาด มีลักษณะคล้ายภาคหลัก แต่ว่าเนื้อหา
กลับเข้มข้นเท่าภาคหลักแต่อย่างใด (แต่มีหลายคนบอกว่าได้กลับมาอ่านออริจินัลอีกครั้งรู้สึกดี 
ซึ่งลูเซียสก็เห็นด้วย) เป็นการอิงถึงสงครามศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือ เป็นเรื่องราวสมัยเมื่อสองร้อยสี่สิบปี
ก่อนค่ะ (ตัวละครเซนต์เพกาซัสที่เป็นชาติปางก่อนของเซย่านั้นชื่อ เท็มมะ และร่างทรงฮาเดสก็
ชื่ออาโรเช่นเดียวกับเดอะลอส แคนวาส) ตัวละครบางตัวก็คนละตัวกับภาคของเดอะลอสแคนวาส 
(ใครที่ชอบชุน คงดีใจ เพราะเท่าที่ลูอ่านได้หน่อยนึงคือ ชุนเด่นมาก) ภาคนี้ลูไม่เคยได้อ่านมาก่อน 
กระทั่งเขียนบทความนี้เสร็จและได้มาแก้ ลูเลยมาลองอ่านดู ภาคนี้ คุรุมาดะยังเขียนไม่จบนะคะ 
ยังต้องติดตามกันต่อไป

เนื่อเรื่อง จุดเริ่มต้นคือ เปิดฉากมาให้ฮาเดสระลึกถึงความหลัง แล้วก็กลายเป็นว่าซาโอริอาธีน่า
กับชุนย้อนเวลาไปเมื่อสองร้อยสี่สิบปีเพื่อช่วยชีวิตเซย่าด้วยการไปแก้ไขอดีต ซึ่งทำให้ลูเซียสงงๆ 
กับเนื้อหา คือสรุป เนื้อหาจริงๆ คือ ช่วงเวลาสองร้อยสี่สิบปีก่อนใช่มั้ย เอ๋ หรือว่าช่วยปัจจุบันมา
เสริมภาคปกติตอนปราบฮาเดสกันแน่ เนื้อหาคงความเป็นคุรุมาดะไว้แน่นอนเพราะเจ้าตัวเขียนเอง 
พอมีภาคนี้เกิดขึ้นมา ทำให้บางคนที่ไม่ชอบภาคลอสแคนวาสนั้นถือว่าเป็นโดจินของเซนต์เซย่า 
(แต่แหม โดจินอะไร นักเขียนที่สร้างภาคปกติกับมือจะลงมือเขียนเนื้อเรื่องให้กันล่ะคะ) เอาเป็นว่า
ภาคนี้ หลายคนสรุปว่าเป็นโลกคู่ขนานกับลอสแคนวาสค่ะ เนื้อหาเข้มข้นในแบบเซย่าภาคปกติ

ตัวละคร จุดเด่นมาอยู่ที่ชุน (เป็นเซนต์ยุคปัจจุบันคนเดียวที่บินย้อนเวลามาพบรัก เอ๊ยไม่ใช่ 
มากับซาโอริอาธีน่าเพื่อช่วยเซย่า) อาธีน่า โกโด อาจารย์ของชิริวสมัยหนุ่ม และชิออนอาจารย์ของมู 
อาริเอสเซนต์(ลัคนาราศีเมษ) ออกแนวสามก๊กที่มีการเดินเรื่องผ่านตัวละครหลายตัว (คือตัวเอกมัน
หลายตัว แถมคนละเวลาอะไรประมาณนั้น) แนะนำว่าตั้งสติก่อนสตาร์ทอ่านภาคนี้กันนะคะ เดี๋ยวงง

ฉาก เปลี่ยนไปมาระหว่างปัจจุบันกับอดีต มีการย้อนเวลา และเปลี่ยนฉากเยอะ ถ้าเปลี่ยนสลับฉาก
ไปมามากกว่านี้อาจงงได้

ชุดคลอธ เปลี่ยนตัวเซนต์แต่ไม่เปลี่ยนชุดคลอธค่ะ โกลด์เซนต์นั้น นอกจากโดโก กับชิออนแล้ว 
นอกนั้นเปลี่ยนใหม่ยกเครื่องเลย

อื่นๆ คงไม่มีอะไรต่างจากภาคปกติมากนักนอกจาก ชวนให้สงสัยในช่วงเวลา และช่วงมิติโลก
ของเรื่อง เพราะดูเหมือนว่าภาคนี้ เกิดมาเพื่อให้เซนต์เซย่ามีความซับซ้อนมากขึ้นโดยแท้ ชวนให้งง 
แต่คงไม่ถึงขนาดอ่านแล้วจะอ้วกด้วยความมึนสับสนนะคะ อีกประเด็น ภาคนี้ชุนกับซาโอริ แข่งกันสวยล่ะ 
(มีบางรูปที่ซาโอริแมนสุดๆ)

ภาค The Lost Canvas

นอกจากภาคหลัก ก็มีภาคนี้เป็นภาคเดียวที่ลูอ่านตั้งแต่แรกจนจบ (อนิเมะก็จะดู) เป็นเรื่องราว
ของสมัยเมื่อสองร้อยปีก่อนที่พวกเซย์ย่าจะเกิดและเป็นเซนต์เขย่าวงการถล่มบาดาล โลกันตร์ยัน
สวรรค์อย่างที่เราเห็นๆ กัน แต่ว่าเซย์ย่าในภาคนี้ไม่ได้ชื่อเซย์ย่า แต่เป็นเท็นมะ (ก็ชาติปางก่อนนี่นะ) 
ต้องช่วยอาธีน่ารบกับฮาเดส (สายสัมพันธ์อินุงตุงมาก แต่ไม่น่าปวดหัวเท่าภาคหลัก) เรื่องนี้คนอ่านจะรู้
แต่ต้นว่า ตอนจบเซนต์ราศีตุลย์ (ไลบรา โกโด) กับเซนต์ลัคนาราศีเมษ (อาริเอส ชิออน) ไม่ตาย 
(เพราะเนื้อหาภาคแรกเปิดแย้มๆ ไว้ก่อนบางส่วน) มีทั้งศึกข้างในที่มีการแย่งชิงตำแหน่งเคียวโก 
และศึกกับฮาเดส หลายคนอาจจะไม่ชอบเพราะลายเส้นแปลกๆ (ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า อาจารย์
ชิโอริบอกเองว่าตัวเองเป็นนักเขียนการ์ตูนผู้หญิง) ลายเส้นจะสวยพริ้ง ไม่ค่อยเป็นที่ชอบของผู้อ่าน
บางกลุ่ม แต่โดยส่วนตัว สำหรับลูเซียส อาจารย์ชิโอริเขียนออกมาดีมาก แม้ช่วงแรกอาจจะน่าเบื่อไป
บ้าง แต่พอประมาณเล่มสองไป เนื้อก็เข้มข้นเรื่อยๆ สนุกค่ะ

เนื่อเรื่อง รู้สึกว่าเข้มข้นกว่าภาคแรก แม้ตอนแรกจะยังเปิดตัวได้ค่อนข้างธรรมดา แต่เสียดายมากที่
ทิ้งเซนต์ประจำคลอธดราก้อน ซิกนัส ฟินิกส์ อันโดรเมด้า หายวาบ สร้างตัวละครใหม่ๆ มาเยอะ 
(เจ็บใจที่สุดท้ายมีภาพพวกเซย์ย่า ชิริว เฮียวกะ ชุน อิกกิ ทำหน้าหล่อแพลมออกมาแค่หน้าเดียวช่องเดียว)

ตัวละคร ส่วนนี้ ชอบโกลด์เซนต์มาก เพราะรู้สึกว่าออกแบบมากลบปิดจุดไม่ดีของโกลด์เซนต์ในภาค
หลักจนหมด (โดยเฉพาะรูปร่างหน้าตา ซึ่งโกลด์เซนต์แต่ละคนหน้าตาระดับไอดอล หล่อขั้นเทพส่วน
ใหญ่) โดยเฉพาะอัลบาฟิก้าที่เป็นพิสซีสเซนต์ที่ดูเหมือนจะสวยกว่า หล่อกว่า เท่และเก่งกว่า แอฟโฟ
ไดตี้อีก จนรู้สึกว่าโกลด์เซนต์สมัยก่อนจะเก่งกว่าในสมัยภาคหลัก และชอบส่วนของแพนโดร่าที่มีการ
แสดงอารมณ์ออกมาได้มีชีวิตชีวา ไม่เหมือนภาคหลักที่แพนโดร่าที่ทำเหมือนเป็นตุ๊กตาที่รับคำสั่งอำนาจ

เบื้องบน และมีลักษณะอ่อนแอยิ่งกว่าอาธีน่าอีก เท็มมะก็น่ารัก นิสัยมีเสน่ห์ ต่างจากเซย์ย่าในมังกะที่
คุรุมาดะสร้างไว้เป็นเด็กหนุ่มนิสัยแนวชาติชาย

ฉาก แตกต่างจากภาคหลัก เพราะสถานที่ที่อยู่ในเรื่องเป็นอิตาลี แซงทัวรี่ กับลอสแคนวาส เอริเซียม 
และบ้านเกิดลุงโดโกที่จีนในตอนท้าย ก็ไม่มีพื้นที่อื่นๆ ที่ตัวละครจะพูดถึงหรือไปเหยียบอะไรอีก แต่ชอบ
เพราะฉากชุมชนอิตาลีในสมัยก่อนสวยน่าอยู่ดี

ชุดคลอธ อิงจากภาคแรก แต่รายละเอียดเยอะกว่า รู้วึกว่าสวยกว่ามาก

อื่นๆ คงอิงมาจากภาคหลักเหมือนเดิม แต่มีเสริมๆ หรืออาจจะเปลี่ยนๆ ไปบ้าง ภาคนี้ซาช่า (อาธีน่า) 
น่ารัก สวยมากๆ ตัวละครไหนในภาคปกติโดนขโมยซีน คนไหนไม่เด่น คนไหนม้ามืด จะมาเด่นที่นี่ 
(ฮา) คนหล่อคนสวยเยอะมาก (อาหารตาเยอะ) คนไหนหน้าตาบ้านๆ ไม่น่าจดจำ (ตัวอย่างนะ ลูไม่เคย
จำหน้าอิตามินอสได้เลย) ก็ถูกโมดิฟายจนหล่อ โอ้ว!!!!!!

ภาคเดอะลอสแคนวาสนี้ ล่าสุดได้ทำภาคเสริม ภาคโกลด์เซนต์ออกมาแล้ว เล่มแรกแปลไทย
วิบูลย์กิจซื้อลิขสิทธิ์เรียบร้อย เปิดประเดิมด้วยอัลบาฟิก้าเท่มากค่า ใครสนใจไปตามกันได้ค่า

 ต่อไปภาคล่าสุดที่มีแต่ในอนิเมชั่น ภาคโอเมก้า

เรื่องราวนั้นล่วงไปข้างหน้าประมาณสิบปียี่สิบปี อาธีน่า คิโดะ ซาโอรินั้นเก็บเด็กคนหนึ่งมาเลี้ยง
และได้มาเป็นเซนต์เพกาซัสต่อจากเซย์ย่า ชื่อโควกะ โควกะเป็นเด็กที่ไม่มีความอยากเป็นเซนต์
กระทั่งพบว่าผู้มีพระคุณได้หายไป (แถมมาพึ่งรู้ว่าผู้เลี้ยงดูก็คืออาธีน่าที่ตัวเองท้าทายนั่นแหละ) 
จึงต้องพยายามหาทางช่วยซาโอริให้ได้ และเข้าไปเรียนในโรงเรียนเซนต์ (แหงะ พวกเซนต์แห่ง
อาธีน่าเปลี่ยนมาเป็นโรงเรียนพ่อมดพริตตี้กันแล้วรึ) เนื้อหาคงประมาณว่ารวมเพื่อนไปช่วยอาธีน่า
และได้ไปเจอพวกเซนต์ระดับตำนานอย่างเซย่า ชิริว เฮียวกะ ชุน อิกกิ (มาถึงตรงนี้คล้ายพวกดิจิ
มอนชอบกล) เนื่องจากว่าเป็นภาคที่พึ่งออกอากาศตอนนี้ (ปี 2012) ลูคงพูดอะไรมากไม่ได้ 
แต่ก็คงต้องขอวิจารณ์

เนื่อเรื่อง การพลิกสร้างใหม่หมดเป็นสิ่งที่ดี แต่พลาดตรงที่ว่าน่าให้มันไม่เกี่ยวกับยุคพวกเซย์ย่าไป 
ให้แยกตัวออกมาเป็นพิเศษน่าจะดีกว่า และไม่ค่อยพอใจที่เนื้อเรื่องย้อนแย้งกับภาคหลักและภาคอื่นๆ 
เยอะ เช่น ชุดคลอธ ระดับเซนต์ที่ดูเหมือนว่าชุดอควีน่าที่เป็นซิลเวอร์คลอธอยู่ดีๆ ถูกลดเป็นบรอนซ์
เฉยเลย ทั้งพวกเซนต์ในตำนาน (พวกเซย่านี่แหละ) มีแต่เซย่าที่ขึ้นเป็นโกลด์ ขึ้นมาไงไม่รู้ ขึ้นมาทำไม
ก็ไม่ทราบ ทั้งที่ก่อนหน้านี้พวกเซย่าเป็นชุดคาม (ชุดเทวะ) ซึ่งเจ๋งที่สุดแล้ว ไม่มีการอธิบายเลยว่า
ทำไมจากชุดคลอธในตำนานที่เป็นกล่องแพนโดร่าที่เหล่าเซนต์ต้องแบกมาแทบเป็นแทบตาย 
ไหงนาโนเทคโนโลยีกลายเป็นแค่ปริซึมเล็กๆ ได้ และจู่ๆ เซนต์แห่งอาธีน่าก็มีโรงเรียนเหมือนโรงเรียนฮอตวอร์ท (พาเทสร่า) ไม่เข้าใจว่าสร้างมาทำไม เพราะสมัยก่อน เซนต์ต้องผ่านการฝึกกับเซนต์ที่เก่งๆ 
อยู่แล้ว ซึ่งดูมีเสน่ห์กว่าสร้างเป็นโรงเรียน การสร้างเป็นโรงเรียนเหมือนเป็นการฝึกแบบสมัยใหม่ที่ย้อนแย้ง
กับหลักการความเป็นเซนต์ดั้งเดิมแบบสุดโต่ง (อารมณ์เหมือนเปลี่ยนจากศาสนากลายเป็นสำนักวิชา เอิ่ม)

ตัวละคร มีการอิงตัวละครภาคหลักมาบางส่วน เช่น เซย่า อาธีน่า ชิริว ฯลฯ โผล่มาพอเป็นกษัย 
แต่นอกนั้นหายไปไหนไม่รู้ ตัวเอก (ทั้งห้าตัว) รูปร่างเหมือนเด็กผู้หญิงผู้อ่อนแอ ลายเส้นรูปร่างตัวละคร

เป็นเด็กผู้หญิงทั้งหมด ทั้งที่เป็นผู้ชาย ผิดหวังมากที่สุดคือ คนใส่ชุดคลอธดราก้อนรุ่นต่อไป ภาพลักษณ์
ขัดกับรุ่นแรกเกินไป นิสัยตัวละครเป็นนิสัยของคนรุ่นใหม่ปัจจุบัน แต่ว่า สร้างมาไม่ประทับใจเลย ตัวละคร
รูปร่างลีบๆ เหมือนโดยหนีบมา แถมเสื้อผ้าของตัวละครหยาบมาก (หยาบจนไม่น่าให้อภัย ขนาดชุดนักเรียน
ที่มีตราคทาอาธีน่าติดอก ตราคทานั่นยังหยาบ)

ฉาก เปลี่ยนใหม่ทั้งหมด รู้สึกว่า แม้จะฉากสวยแต่ไม่ได้เข้ากับความเป็นเซย่าเท่าไหร่นัก

ชุดคลอธ เป็นส่วนที่ผิดหวังที่สุดรองจากพล็อตเรื่อง ชุดเกราะบางลงจนเหมือนเป็นเสื้อผ้ามากกว่า
เป็นเกราะ (ยังกับว่าขาดงบประมาณในการตีชุดเกราะหน้าตาเฉย) แต่เดาว่าในเรื่องไม่มีผู้ซ่อมคลอธ 
(ทั้งที่ภาคก่อนหน้านี้ ต้องมีผู้ซ่อมคลอธประจำภาค ทั้งภาคหลัก ภาคลอสแคนวาส)

อื่นๆ โดยรวมแล้ว น่าติมากกว่าน่าชม เพราะเนื้อหา ชุดคลอธ ตัวละครขัดกับความเป็นเซนต์ที่มีมา 
จนเหมือนมาสร้างความปวดใจมากกว่าความประทับใจในเรื่อง ลายเส้นแปลกๆ เนื้อหากระเดียดไป
ทางพ่อมดแม่มดฮอกวอร์ทมากกว่าเซนต์ (ที่เป็นในแบบของคุรุมาดะกับชิโอริ เทชิโรงิ)

ตอนหลังลูเพิ่งมาทราบว่า Lost Canvas กับ Next Dimension เป็นเนื้อหาที่พูดถึงสงครามศักดิ์สิทธิ์
เหมือน (แต่เนื้อหาไปคนละเรื่องเลย) ซึ่งทำให้ผู้ติดตามเรื่องนี้หลายคนเกิดความสงสัยว่าเซนต์เซย่า
มันสร้างเรื่องโลกคู่ขนานไว้รึเปล่า (ซึ่งทำให้คนอ่านคนดูจิ้นเข้าไปได้อีกร้อยแปด)

ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่หากเราจะพบว่าแฟนพันธุ์แท้เรื่องนี้บางคนไม่รู้ตัวละครที่ถาม (ถ้าไม่ใช่ตัวละคร
ที่เด่นๆ หรือเป็นตัวเอกนะ) เพราะเนื้อเรื่องเยอะ ซับซ้อน แภมหลายภาคมาก (ดูจากที่ลูเขียนได้ นี่ขนาด
ย่อสุดๆ แล้วนะ ถ้าเพิ่มก็เพิ่มได้อีกอ่ะ)

เนื้อหาเซนต์เซย่า (นับเฉพาะภาคที่มีการรับรองจริงๆนะคะ) ซึ่งหลายคนงงมากว่าสรุป เนื้อหาไทมไลน์
ของเรื่องนี้มันยังไงกันแน่ ลูก็เลยคิดว่าสมการลำดับไทม์ไลน์ของเรื่องน่าจะประมาณนี้นะคะ (ของเดอะ
ลอสแคนวาสสองร้อยสี่สิบสามปีตามเรื่อง แต่เน็ต ดิเมนชั่นสองร้อยสี่สิบปีค่ะ)

The lost canvas, Next Demension>>>Episode G>>> ปกติ>>> Overtuer(ภาคโหมโรงสู่สวรรค์)>>>Omega

ลูเซียสตามภาคโอเมก้าอยู่ค่ะ ดูเหมือนว่า เซนต์ภาคนี้ จะขายความโมเอ๊ของริวโฮ จนลูเซียสเผลอ
คิดอยากมีลูกชายน่ารักแบบนั้นบ้าง (แต่แฟนก็ยังหาไม่ได้เลยเนี่ยนะ) แต่ถ้าแฟนแบบอัลลาฟิก้านี่
เพอร์เฟ็คสุดๆ (ไม่ค่อยอวยเลยเรา)

เซนต์เซย่าเหมาะกับผู้ดูทุกรสนิยม (ทำสำเนียงลุงตัน) อยากดูหนุ่มหล่อผู้ใหญ่ใจดี ลอสแคนวาสค่ะ 
อยากดูหนุ่มเอ๊าะๆ ออดอ้อนโมเอ๊ โอเมก้าค่ะ แต่ถ้าอยากดูหนุ่มล่ำหรืออยากดูหนู่มเซ็กซี่ หรือดูเพื่อดู
ดราม่ากัน ดูภาคปกติ(กับเน็ต ดิเมนชั่น)ค่ะ (หา? นี่มันเซนต์หรืออะไรกัน)

อัลบาฟิก้า ที่ลูเซียสช่างเพ้อในบทความนี้

เซนต์เซย่าไม่ใช่การ์ตูนโป๊ แต่แฟนเซอร์วิส (ทั้งหญิงชาย) เยอะมากมายกระจายว่อน ดูแล้วไม่ฟิน
ไม่หื่นก็คงแปลก (อร๊าย อย่าว่าอย่างนั้นสิ)

ยังไงก็หวังว่าเซนต์เซย่าจะมีภาคใหม่ๆ มานำเสนอ และมีข่าวคราวให้ดีใจในต่อๆไป (ภาคใหม่ก็ขอ
ให้ประทับใจแบบลอสแคนวาส) และลูเซียสก็คิดว่าสุดท้ายแล้ว ถ้ามีโอกาสก็หวังว่าจะได้มีโอกาสกลับมาเขียนถึงการ์ตูนที่รักเรื่องนี้อีกครั้งนะคะ

 ********

 

หมายเหตุเผยแพร่ครั้งแรกใน: http://mahoumag.exteen.com

เกี่ยวกับ "'มาโฮะ"

เว็บบล็อกนิตยสารสาระบันเทิงออนไลน์

มาจากการรวมตัวของกลุ่มเพื่อนที่แม้จะมาจากต่างสาขาอาชีพ แต่ก็มีความสนใจด้าน วรรณกรรม, ดนตรี, ภาพยนตร์, การ์ตูน, ศิลปะ และวัฒนธรรมร่วมสมัย จึงได้ใช้ชื่อว่า "มาโฮะ" ซึ่งในภาษาเหนือหมายถึงการมาร่วมสังสรรค์กันด้วยวัตถุดิบหลากหลาย ขณะเดียวกันก็พ้องเสียงกับคำว่า ma-hou (มา-โฮ) ในภาษาญี่ปุ่นที่แปลว่าเวทย์มนตร์ด้วย

ติดตามผลงานของ "'มาโฮะ" ได้ที่
http://mahoumag.exteen.com
http://www.facebook.com/mahoumag

 

บล็อกของ Anime Watch

Anime Watch
เผยแพร่ครั้งแรกใน: http://mahoumag.exteen.com
Anime Watch
โดย Rong Luciuz จาก http://mahoumag.exteen.com/ ปกติลูเซียสไม่ค่อยว่างตามอัพเดทการ์ตูนสักเท่าไหร่ ด้วยนิสัยชอบอ่านเฉพาะที่ตัวเองชอบ
Anime Watch
 โดย ... Konayuki จาก "มาโฮะ" เว็บบล็อกนิตยสารสาระบันเทิงออนไลน์
Anime Watch
โดย ..  "'มาโฮะ" เว็บบล็อกนิตยสารสาระบันเทิงออนไลน์  
Anime Watch
  โดย ..  "'มาโฮะ" เว็บบล็อกนิตยสารสาระบันเทิงออนไลน์   มาโฮะจังตอนนี้มาพร้อมกับความสงสัยใคร่รู้อีกแล้วล่ะค่ะ 
Anime Watch
เนตรชนก แดงชาติ อนิเมะที่พูดถึงสงครามไม่ว่าจะเป็นมุมมองของผู้ก่อสงครามหรือมุมมองของผู้ได้รับผลกระทบ ไปจนถึงการก่อสงครามระหว่างประเทศหรือก่อสงครามระดับอวกาศ เป็นวัตถุดิบที่ได้รับความนิยมมาเป็นเวลาช้านาน ไม่ว่าจะเป็น กันดั้ม (ภาคต่าง ๆ), สุสานหิ่งห้อย,  Axis Power Hetalia, หรือแม้กระทั่ง “ก้านกล้วย” การ์ตูนไทยที่มีเป้าหมายอยู่ที่เด็กและเยาวชน แต่ในภาค 2 ก็ยังมีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับสงคราม   สำหรับส่องโลกอนิเมะสัปดาห์นี้ผู้เขียนขอชวนคุยเกี่ยวกับมังงะและอนิเมชัน (ที่เสี่ยงต่อการแบนของกระทรวงวัฒนธรรมบ้านเรา) เรื่อง 'อาวุธสุดท้ายคือเธอ ไซคาโนะ' หรือ 'ไซชูเฮกิคาโนะโจ' (最終兵器彼女) โดย ชิน…
Anime Watch
  เนตรชนก แดงชาติ ใน ช่วง 40 กว่าปีที่ผ่านมานี้การไหล่บ่าของกระแส J-POP ได้เข้ามามีอิทธิพลต่อวัฒนกรรมการเสพสื่อของบ้านเรา และแน่นอนว่าย่อมหลีกเลี่ยงที่จะกล่าวถึง “การ์ตูนญี่ปุ่น” ที่ซึมลึกอยู่ในวงการสื่อบ้านเรารวมถึงเด็ก ๆ (ตลอดถึงคนที่เคยเป็นเด็ก) ไปไม่ได้ หลายท่านคงจำ ทั้งโดราเอมอน ดราก้อนบอล เซเลอร์มูน กันได้ และที่จะมาชวนท่านผู้อ่านคุยวันนี้เป็นหนึ่งในอมตะการ์ตูนแห่งช่อง 3 คือเรื่อง “อิคคิวซัง” หรือ “เณรน้อยเจ้าปัญญา” การ์ตูนที่มาจากบุคคลที่มีชีวิตอยู่จริงในช่วงประวัติศาสตร์ “อิค คิวซัง”  จากเรื่องเล่าที่นำมาเขียนเป็นนิยายภาพ จากนั้น ฮิซาชิ ซาคากุจิ (Hisashi Sakaguchi)…