บันทึกถึงลูกผู้มาจากดวงดาวอื่น (17)

สาละวิน,ลูกรัก


หากมีคำถามจากใครสักคนถามแม่ว่า เดือนไหนของปีที่รู้สึกว่ายาวนานกว่าเดือนอื่นๆ คำตอบของแม่อาจจะแตกต่างออกไปจากคนอื่นๆ เพราะแม่คิดว่าเดือนที่มีจำนวนวันน้อยที่สุดเป็นเดือนที่แม่รู้สึกว่ายาวนานกว่าทุกๆเดือน

ความรู้สึกว่าเดือนกุมภาพันธ์เป็นเดือนที่ยาวนานกว่าใคร อาจจะวัดไม่ได้เป็นจำนวนวันเพราะว่ามันตีค่าเป็น “ความรู้สึก” แม่มีเหตุผลหลายอย่างประกอบความรู้สึกอันนี้ สิ่งหนึ่งก็คือ หลายสิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับแม่ในเดือนนี้เสมอ ๆ

 


เดือนกุมภาพันธ์เป็นเดือนที่น่าจดจำ มีอากาศที่อบอุ่นพอเหมาะกับการเดินทางท่องเที่ยว แม่ยังรู้สึกว่าในแต่ละวันจะผ่านไปอย่างเชื่องช้า


ยามเช้าของกุมภาพันธ์เรามักตื่นขึ้นมาโดยเร็วด้วยอากาศที่ไม่หนาวจนเกินไป และสายหมอกที่ยังเคลียคลุมจนดูเหมือนว่ายังเช้าอยู่แม้จะสายมากแล้ว กว่าแสงแดดอุ่นจะกรุ่นขึ้นจนร้อนผ่าวก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงวัน


พอบ่ายคล้อย เราจะรู้สึกร้อนนิดๆจนบางครั้งต้องสลัดผ้าลงอาบน้ำในแม่น้ำลำคลองที่ไหนสักแห่ง เพลินอยู่กับสายน้ำจมดิ่งอยู่กับห้วงแห่งความสุข และเอื่อยช้าไปกับกาลเวลาที่หยุดนิ่งรอบๆตัว


แม่พบรักเดือนกุมภาพันธ์ และคลอดลูกอันเป็นที่รักในเดือนกุมภาพันธ์ ก่อนนั้นแม่รู้สึกถึงการรอคอยวันเกิดของตัวเองในวันเริ่มต้นของเดือนมีนาคม การรอคอยทำให้รู้สึกว่ากุมภาพันธ์ช่างแสนนาน


แต่แม่รู้แล้วว่า แม่กลับจดจำเหตุการณ์ต่างๆในเดือนกุมภาพันธ์ได้ดีและชัดเจนกว่าเดือนเกิดของตัวเอง ที่ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วและบางครั้งก็รวดร้าวจนอยากลบเลือน


คล้ายป่าที่เปลี่ยนสีผลัดใบในเดือนกุมภาพันธ์ ทั้งงดงามและรวดร้าว ต้นไม้ทิ้งใบรายเรียงสีน้ำตาลเข้มคลุมผืนป่า เหลือเพียงกิ่งก้านแอ่นฟ้อนทาบทาท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้ม รอคอยฤดูแล้งอันโหดร้ายที่กำลังมาเยือนอย่างเชื่องช้า


มีนา เมษา และพฤษภา ที่ป่าทั้งป่าหลับใหลก่อนถูกปลุกให้ตื่นอีกครั้งด้วยฝนแรกที่ฉ่ำชื้น ทว่าฤดูฝนแม่ก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรนัก


ฤดูฝนเป็นฤดูกาลแห่งมือผู้กุมหว่านเมล็ดพันธ์ ผู้กุมชะตามกรรมของมนุษย์ทุกคนบนโลก สายฝนทำให้ฟ้าและดินเท่าเทียมกัน


แต่สายฝนทำให้ชื้นแฉะและอับโชคสำหรับแม่ นั่นเป็นการสรุปโดยใช้เพียง “ความรู้สึก” อาจเป็นเพราะท้องฟ้ามักวิปโยคในหน้าฝน เรามักจะอดทำกิจกรรมกลางแจ้งในตอนกลางวันเมื่อฝนหลั่งลงมา และความหดหู่จะแทรกซึมเข้าไปในจิตใจของแม่ในยามค่ำคืนที่ฝนพรำ


กุมภาพันธ์ปีนี้ สาละวินอายุครบสามขวบ ลูกเองก็รอคอยวันสุดท้ายของเดือน เมื่อแม่บอกลูกว่าจะมีเค้กวันเกิดให้เหมือนทุกๆ ปี ลูกคงจำเค้กวันเกิดในปีก่อนๆ ได้เพียงรางเลือน เพราะลูกยังไม่เข้าใจถึง “วันเกิด” ของตัวเอง แต่แม่ก็สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะสร้าง “ความทรงจำ” ที่ดีให้ลูกในทุกๆ เดือนกุมภาพันธ์

 


เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาเราเดินทางท่องเที่ยวด้วยกัน แม้ไม่ได้วางแผนอะไรไว้แต่ความรู้สึกเรียกร้องให้ออกเดินทางคงเกิดขึ้นจากความงดงามของธรรมชาติรอบตัวของเดือนกุมภาพันธ์ แม่เลือกเส้นทางตัดผ่านภูเขาและสายน้ำ


เรามีเพียงพาหนะสองล้อที่แบกพวกเราทั้งสามขึ้นเขาลงห้วยสู่ป่าสนวัดจันทน์ แม่นึกถึงเพลงที่มีเนื้อหาว่า “ภูบ่สูง แต่ว่าห้วยมันลึก ภูบ่ลึกแต่ว่าเมืองมันไกล ภูบ่เล็กแต่ว่าฟ้ามันใหญ่....” ใครเลยจะลึกซึ้งถึงความหมายของมันเท่ากับเราสามคนในยามนี้ ก็ในเมื่องูใหญ่ที่เรียกว่าถนนทางหลวงซอกซอนไปได้ทุกที่และดูเหมือนจะฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น


แต่เส้นทางที่เราไปเป็นเส้นทางที่ตัดผ่านหมู่บ้านเล็กๆกลางป่าใหญ่ บางครั้งเรารู้สึกว่าเราไม่ได้ขี่รถบนถนน แต่กำลังเดินเล่นบนสันเขาที่เชื่อมระหว่างสันเขาอีกลูกไปสู่อีกลูกไม่รู้จบ และบางทีก็รู้สึกราวกับว่าเราเคลื่อนตัวไปบนทะเลทรายนุ่มนิ่ม ในขณะที่ล้อรถจมลงไปบนดินแดงที่ลึกกว่าคืบ


เราป่ายปืนด้วยสองล้อสูงขึ้นไปสูงขึ้นไป พ่อของลูกรู้สึกตื่นเต้นกับตัวเองและภาพบรรยากาศรอบตัว เราอยู่สูงจากภูเขาที่มองลงไปเห็นเป็นทิวแถวอยู่ไกลๆ ก่อนจะลัดเลาะเข้าสู่ป่าสนผืนใหญ่ที่มีเขตแดนเชื่อมต่อหลายอำเภอ


ป่าสนยามนี้แตกต่างไปจากเมื่อห้าปีก่อนที่แม่เคยสัมผัสคงเป็นเพียง “ความรู้สึก” เพราะนอกจากป่าสนจะเติบโตขึ้นกว่าเดิมก็คงไม่มีอะไรแตกต่างเมื่อชาวบ้านแถบนี้ต่างก็ดูแลต้นไม้ของเขามานานชั่วนาตาปีไม่เปลี่ยนแปลง


เราพบปะมิตรสหายร่วมเดินทางที่วัดจันทน์ ก่อนจะมุ่งสู่เมืองเชียงใหม่ เราสามคนใช้เวลาท่องเที่ยวที่นั่นอยู่หลายวัน เป็นการเดินทางที่แสนเหนื่อยและน่าจดจำอีกครั้งในชีวิตของแม่


ซึ่งรียกได้ว่าเป็นการเดินทางท่องเที่ยวรอบสองปีของเรา แม่เก็บรูปถ่ายการเดินทางไว้ให้ลูกดูตอนโตเก็บภาพประทับใจไว้ในลิ้นชักแห่งความทรงจำ และบันทึกถึงลูกอันเป็นที่รักก่อนที่เดือนกุมภาพันธ์จะจากไป

 

รักลูก

แม่

ความเห็น

Submitted by พี่แป๋ว on

น่าอ่านมากเลยเจน เพราะตัวพี่เองก็แต่งงาน เดือนกุมภาพันธ์ และมีลูกน้อยก็เดือนกุมภาพันธ์

เหมือนกัน

ขอให้ครอบครัวมีความสุขนะเจน

พี่แป๋ว

Submitted by มิ้ม on

วันนี้วันคล้ายวันเกิดลูก(สาละวิน) พรุ่งนี้ วันคล้ายวันเกิด แม่(เจน) สุขสันต์วันคล้ายวันเกิด ทั้งแม่และลูกเลยละกัน .. ขอให้สุขภาพ กาใจ แข็งแรง กันท้วนหน้า ทั้งครอบครัวนะ ...

Submitted by เจน on

พี่แป้ว
สุขสันต์วันเกิดน้องแอปเปิ้ลด้วยนะค่ะ
คิดถึง
เจน

Submitted by เจน on

มิ้ม
รักษาสุขภาพบ้างนะได้ข่าวว่าที่นู่นหนาวมาก
เจน

Submitted by พี่ฝน on

งานชิ้นนี้ไพเราะเหลือเกินเจน ราวบทกวีสำหรับพี่ ธรรมชาติยิ่งใหญ่ที่ห้อมล้อมเจน รวมทั้งความจริงหลากรสของชีวิตกลั่นตัวอักษรละมุนละไมจนรู้สึกได้

คิดถึงหนูน้อย 'บ้ากาละมัง' และคุณแม่ผู้งดงามนะ ขอให้ทั้งสองมีความสุขในวันเกิดและตลอดไป...
พี่เอง

บันทึกถึงลูกผู้มาจากดาวดวงอื่น (19)

สาละวิน,ลูกรัก

เมื่อคืนเรานั่งดูรูปถ่ายเก่าๆ ที่เราไปเที่ยวกันมา นับตั้งแต่ครั้งแรกที่แม่พาลูกเดินทางไกล จากแม่ฮ่องสอนไปเชียงใหม่ ตอนนั้นลูกเพิ่งอายุได้เจ็ดเดือนเศษ  มีรูปตอนไปเที่ยวสวนสัตว์และเที่ยวงานพืชสวนโลก 2008 ที่เชียงใหม่เป็นเจ้าภาพ สวยราวกับภาพถ่ายต่างเมืองที่ไหนสักแห่งที่ไม่ใช่เมืองไทย

บันทึกถึงลูกผู้มาจากดาวดวงอื่น (18)

สาละวิน,ลูกรัก  

เมื่อคืนลูกมีไข้ขึ้นสูง แม้เช้านี้อาการไข้ของลูกจะลดลงแล้วแต่ตัวลูกก็ยังอุ่นๆ เหมือนเครื่องอบที่เพิ่งทำงานเสร็จใหม่ๆ แม่จึงตัดสินใจให้ลูกขาดโรงเรียนอีกหนึ่งวัน