เรียวรุ้งเหนือทุ่งกว้าง

28 February, 2009 - 00:00 -- nalaka


เรียวรุ้งเหนือทุ่งกว้าง
เป็นวรรณกรรมเยาวชนรางวัลพระราชทาน สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี โดยนำงานที่ชนะการประกวดใน โครงการพัฒนาทักษะด้านการเขียนวรรณกรรมสำหรับเยาวชน มารวมเล่ม


โครงการนี้เกิดจากการร่วมมือของกรมการศึกษานอกโรงเรียน กระทรวงศึกษาธิการ กับบริษัทนานมี บุ๊ค จำกัด โดยได้อัญเชิญวรรณกรรมเยาวชนในพระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระเทพเรื่อง แก้วจอมซน และ แก้วจอมแก่น มาจุดประกาย

หนังสือเล่มนี้บรรจุวรรณกรรมเยาวชนในรูปแบบเรื่องสั้นทั้งหมด 30 ชิ้น จาก 30 ผู้เขียน โดยแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ตามอายุ


เรียวรุ้งเหนือทุ่งกว้าง เป็นชื่อเรื่องสั้นเยาวชนที่ได้รางวัลชนะเลิศในระดับ 14-18 ปี ส่วนในระดับ 9-13 ปี และ 19-25 ปี คือ เรื่อง กว่าจะมาเป็นฝน และ เครื่องบินกระดาษของดอกฝ้าย ตามลำดับ



เรื่องสั้น กว่าจะมาเป็นฝน เขียนโดย “เด็กหญิงปัฐพร ตุกชูแสง” จากจังหวัดกระบี่ เป็นเรื่องราวของสายน้ำที่มีชีวิตจิตใจ สามารถคิดและรู้สึกได้เหมือนมนุษย์ สายน้ำบอกเล่าให้ฟังถึงสิ่งต่าง ๆ ที่ได้พบเห็นขณะไหลผ่านไป เช่น ปลาที่กำลังจะตายเพราะน้ำเน่าเสีย ก่อนจะไปบรรจบพบพูดคุยกับสายน้ำสายอื่น ๆ ในมหาสมุทรกว้างแล้วแปรรูปกลายร่างไปเป็นเมฆขาวที่ลอยล่องบนท้องฟ้าหาทางกลับมาเป็นหยาดน้ำอีกหน


งานชิ้นนี้น่าใช้วิธีการเล่าแบบบุคลาธิษฐาน จินตนาการที่สอดใส่ลงไปทำให้รู้สึกเหมือนกับว่ากำลังอ่านเทพนิยาย มากไปกว่านั้น ยังแทรกประเด็นเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมไว้พองาม น่าสนใจอย่างยิ่งเมื่อคิดไปว่าผู้แต่งเรื่องนี้คือเด็กที่อยู่ช่วงวัย 9-13 ปีเท่านั้น


บางครั้งฉันลอยผ่านทุ่งนาก็เห็นชาวนาแหงนหน้ามองมาที่ฉันแล้วทำตาละห้อยอย่างน่าสงสาร เขาคงอยากให้ฉันตกลงไปเป็นฝนเพื่อหล่อเลี้ยงต้นข้าวของเขา ฉันก็อยากลงไปช่วยเขาเช่นกันแต่ยังไม่ถึงเวลา ฉันจึงทำตาละห้อยตอบเขาแล้วลอยจากมา”

เรียวรุ้งเหนือทุ่งกว้าง เขียนโดย นางสาวปนัดดา ทวีวงศ์ จากจังหวัดจันทบุรี เขียนถึงชีวิตในวัยเรียนชั้นประถมตั้งแต่วันเปิดเรียนเข้า ชั้นประถม 1 จนจบชั้นประถม 6 ผู้เขียนบรรยายโดยใช้ ภาษาราวกับเป็นบทกวี

ความชื้นของเทือกเขา

ถูกพัดพามากับสายลมป่ายามเย็น

เหล่ากระรอกต่างส่งเสียง

เรียกหากันดังสะเทือนอยู่บนต้นเงาะ

ตะวันกำลังลับเหลี่ยมเขา

ความคิดมากมายของผม

เริ่มผุดขึ้นมาในสมอง

เหมือนหนังที่เอามาฉายซ้ำอีก

คิดถึงความสุข ความสนุกสนาน

กับชีวิตในวัยเรียน”


นอกจากนี้แล้วเรื่องเล่าสมัยประถมยังเปี่ยมด้วยอารมณ์ขันที่เกิดจากความไม่ประสีประสาของเด็ก เมื่อเข้าห้องเรียนครั้งแรก ครูประจำชั้นก็ทำการขานชื่อนักเรียน พอถึงรายชื่อของนักเรียนที่ชื่อ “สงกรานต์” กลับไม่มีนักเรียนคนใดขานรับ ครูขานชื่อซ้ำอีกแต่ก็ไม่มีใครตอบรับ ครูเดินไปที่เด็กนักเรียนคนหนึ่งแล้วถามว่า

เธอชื่ออะไร”

ชื่อหนูแดงครับ” เด็กชายลุกขึ้นตอบ

ใครเป็นคนตั้งชื่อให้เธอ”

แม่คับ แม่บอกว่าตอนที่ผมเกิดใหม่ ๆ ไข่ผมแดงแปร๊ดเลยคับ”

เธอนั่นแหละชื่อสงกรานต์ ไม่ใช่หนูแดง”


เครื่องบินกระดาษของดอกฝ้าย
เขียนโดยนายณัฏฐ์ธร กังวานไกล สมุทรปราการ เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงดอกฝ้าย ที่สนใจอยากจะเป็นนักวิทยาศาสตร์อันได้เชื้อมาจากคุณปู่ที่เป็นนักประดิษฐ์และคุณพ่อที่ซ่อมแซมวิทยุและโทรทัศน์เก่ง


เด็กหญิงดอกฝ้ายซึ่งเกิดในครอบครัวฐานะดีต้องการจะเป็นเพื่อนกับเด็กหญิงฟ้าครามซึ่งมีฐานะยากจนอาศัยอยู่ในสลัม เด็กหญิงดอกฝ้ายใช้เครื่องบินกระดาษในการสื่อสารข้อความถึงกันจนกระทั่งได้เป็นเพื่อนรักกันในที่สุด ความโดดเด่นของเรื่องนี้น่าจะอยู่ตรงที่การใช้จินตนาการได้อย่างร่าเริง การใช้ภาษาอาจจะกระโดกเดกอยู่บ้างแต่เกร็ดความรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ที่สอดแทรกไว้ก็ทำให้มีเสน่ห์น่าติดตาม.

ความเห็น

Submitted by เด็กดี on

รู้สึกภูมิใจมากเลยคะ ที่มีคนสนใจหนังสือวรรณกรรมสำหรับเยาวชน "เรียวรุ้งเหนือทุ่งกว้าง" ซึ่งในหนังสือเล่มนี้ก็มีผลงานของดิฉันปรากฎอยู่ด้วย คือ "เรื่องกว่าจะมาเป็นฝน" คะ

หลานที่จากไป

26 March, 2010 - 00:00 -- nalaka

-1-

หลานเกิดปีเดียวกับที่ผมเดินทางออกจากบ้าน มุ่งหาประสบการณ์และไล่คว้าหาความหมายของสิ่งที่เรียกว่าชีวิต  คืนวันของหลานที่เติบโตขึ้นด้วยความเอาใจใส่ของพ่อแม่คือจำนวนเวลาที่ผมจากบ้านเกิดเมืองนอน

เล็กน้อยอย่างที่เห็นแต่เป็นโลกทั้งใบ

14 March, 2010 - 00:00 -- nalaka

 

 
คงเป็นเพราะรูปเล่มงามตาน่าหยิบจับและเครดิตก่อนเข้าสู่เนื้อเรื่องที่บอกว่า
เล็กน้อยมากจนสามารถนั่งอ่านข้าง ๆ เตียง ยิ่งใหญ่มากจนสามารถเปลี่ยนชีวิตทั้งชีวิตเร้าความสนใจให้เปิดพลิกและลงมืออ่าน

สนามหลวงไม่เหมือนเก่า

1 March, 2010 - 00:00 -- nalaka

-1-

ฉันเดินตัดผ่านสนามหลวงเพื่อไปขึ้นรถเมล์กลับหอพักเกือบทุกวัน เรื่องราวที่แทบจะเป็นแบบฉบับและเหตุการณ์ซ้ำ ๆ ที่ได้พบเห็นจากผู้คนแห่งสนามหลวงวันแล้ววันเล่า ทำให้เกิดภาพประทับในใจโดยไม่รู้ตัว


เมื่อฉันได้รู้จักกับสนามหลวงมากขึ้น ฉันก็ได้พบว่าสถานที่แห่งนี้เปี่ยมไปด้วยสีสันและชีวิตชีวาอย่างแท้จริง ที่แห่งนี้มีเรื่องราวชีวิตของคนระดับล่างมากมาย แต่ละคน แต่ละชีวิตนั้นน่าจะปรากฏอยู่ในนิยายมากกว่าจะเป็นเรื่องจริง คนเหล่านี้ไม่ควรจะมีอยู่จริง!

ลูกผู้ชายหัวใจมีรัก : หัวใจที่ไม่เคยอิ่มเต็ม

21 October, 2009 - 00:00 -- nalaka

ลูกผู้ชายหัวใจมีรัก(Man and Wife)” คือนิยายอันละเมียดบรรจงของ Tony Parsons เป็นผลงานภาคต่อจาก “ลูก(ผู้)ชายหัวใจคุณพ่อ (Man and Boy)” ซึ่งเคยสร้างความเกรียวกราวในแวดวงนักอ่านได้มากพอสมควร(ผมเคยวิจารณ์ไว้แล้วที่ http://blogazine.prachatai.com/user/nalaka/post/1562 ) ฝีมือแปลโดย ภัสรี สิงหเดช

 

พ่อผมไม่เคยฆ่าใคร : เรื่องเล่าของเด็ก ตลกร้ายของผู้ใหญ่

16 September, 2009 - 00:00 -- nalaka

โดยทั่วไปแล้ว หนังสือของสำนักพิมพ์ “ผีเสื้อ” สามารถการันตีคุณภาพ(แต่ไม่การันตียอดขาย) ได้ในระดับหนึ่ง เรียกได้ว่าไม่มีคำว่าผิดหวังในแทบทุกเล่มเพราะว่าโดยส่วนใหญ่แล้วเป็นวรรณกรรมแปล! “พ่อผมไม่เคยฆ่าใคร” ซึ่งเขียนโดย ฌ็อง-หลุยส์ ฟูร์นิเย่ร์ และแปลโดย วัลยา วิวัฒน์ศร ก็เช่นเดียวกัน