ใ น ห้ ว ง คำ นึ ง ข บ ถ โ ร ม๊า น ซ์ : : : สุ ข - ส ง บ , งา ม ส ง่า . .

 

                   ------------------------------

@      เ มื่ อ    รู้ โลก  -  เข้าใจ โลก
ทุกข์  -  โศก  ก็  เหือดหาย
อัตตา  ตัวตน  พลัน  มลาย
เบา  สบาย  ไร้  โศกศัลย์
- - -  ดวงตา    เ  ธ  อ     จึง      ส ว่า ง ไ ส ว
สุขสดใส  สร้างสรรค์
ด ว ง ใ จ    เห็น   ธ ร ร ม์
ชี วา   นั้น    ง ด งา ม  แล้ว  !   @

@   . . .   เ มื่ อ ใ ด   ที่     เ  ธ  อ    ยึดมั่น ถือมั่น   ใน  อัตตาตัวตน
ครา ทุกข์โศก  กระหน่ำ ฆี่ยนตี
ดวงใจ เจ็บปวดร้าว …  เศร้าสร้อย  เสียใจ
หรือ   ทุกข์ใจ ในทุกเรื่องราว
อัตตาตัวตน  นั้น  ย่อมยิ่งโหมกระหน่ำซ้ำซัด
เฆี่ยนตี  ชี วี     เ  ธ  อ
พึง รู้จัก  ปลดปล่อยวาง
ทุกสิ่งทุกอย่างคือ    มา ยา  สิ่ ง ส ม มุ ติ
ตั ว เ รา   ก็ ยัง ไม่ใช่    ข อ ง   เ รา
ลูก ,  เมีย ,  ผัว ,  พ่อ – แม่ ,  คนรัก , ญาติพี่น้อง…เพื่อนฝูง   ฯลฯ
เพื่อนเอ๋ย…
โดย   ธ ร ร ม   แล้ว
ถึงที่สุด
ก็ มิใช่เป็น    ข อ ง เ รา
สิ่งที่    เ  ธ  อ   ให้  ความรัก  แก่ พวกเขา อย่างสุดหัวใจ นั้น…
ย่อม    ง ด งา ม   เสมอ
แต่  ทว่า …
เมื่อ   ถึงคราวต้อง โบกมืออำลา   …  จากพราก
จาก สิ่งที่  เ  ธ  อ    รัก  ห่วง หวงแหน
เ  ธ  อ  ก็ย่อม รู้  เข้าใจ
ว่า เป็นเรื่อง ธรรมดา  ของ โลก…โลกียะ
ที่ มนุษย์เรายังคง  จมจ่อม  ดำดิ่ง  ดำรงอยู่กับมัน  อย่างลุ่มหลง ใน   มา ยา
มิใช่  โลก …  โลกุตตระ   ที่ ยากนัก จักเข้าถึง
หากยังมี   อ วิ ช ชา  มาบดบัง
ทว่า…
เมื่อ  เรียนรู้ โลก  -  เข้าใจ โลก
เรียน รู้ชีวิต  - เข้าใจชีวิต
ว่า … “ ต ถา ตา …  มันเป็นไปเช่นนั้นเอง “
จึง ประดา  ความทุกข์  เจ็บปวดร้าวทั้งปวง
ก็ จักสูญสลาย มลาย หมอสิ้นไป
ด้วย   เป็น เพราะ …
ด ว ง ตา   -  ด ว ง ใ จ        เ  ธ  อ
แจ่มกระจ่าง   เจิดจ้า  สดใส
- - -  มองเห็น
- - -  ตรัสรู้ ได้
โดย    ธ  ร  ร  ม  ! ! !  @
----------------  ***************   --------------------
คารวะ อรุณรุ่ง… ฤดูฝน ,  อาทิตย์ ๒๔  สิงหาคม  ๒๕๕๗
เชิงดอยสุเทพ, ล้านนาอิสระ, เจียงใหม่

      
 

ในห้วงคำนึงขบถโรม๊านซ์ ::: เสียงประชาชน

 

{ (  กลอนลูกทุ่งกรุงไท    )  }
@ “ประชาธิปไตย “  ก็คือ  “ ประชาธิปไตย “
“ ประชาชน “ เรา  ต้องเป็นใหญ่ ในชีวิต
“เผด็จการ” ที่เป็น “ธรรม” หรือ  หรือ พึงอย่าคิด
ขำ… ขรรรม … ล้วนดัดจริต อำมหิต มิผ่องอำไพ