เพราะเธอคือเมล็ดพันธุ์

เยาวชนที่รัก

เธอคือเมล็ดพันธุ์

ที่พร้อมจะงอกงามและเติบโต

หลังถูกสายฝน แสงแดด สายลม บ่มเพาะมานาน

ผ่านคืนวัน

เหมือนกับจินตนาการ ความฝันของเธอ

ที่พร้อมจะงอกงามและเติบโต

ท่ามกลางแสงแดด เม็ดฝน ต้นไม้ สายน้ำและขุนเขา

เถิดจงนิ่งและจ้องมองทุกสิ่งทุกอย่างล้อมรอบ

หรือลองหลับตาและสัมผัสกับสรรพสิ่งที่อยู่รอบกาย

ลองดูสิ, ใช้ใจสัมผัสใจ

อีกทั้งลองกางแขนแล้วโอบกอดต้นไม้ ฟังต้นไม้หายใจ

ฟังเสียงใบไม้ ฟังเสียงหมู่แมลงกำลังสื่อสารกับเรา

ฟังเสียงธรรมชาติกำลังขับขาน

เงียบ ง่าย งาม ธรรมดาสามัญ

ลองดูสิ, ใช้ใจสัมผัสใจ

ใช้ความรู้สึกถ่ายทอดความรู้สึกจากข้างใน

กลั่นออกมาให้ผู้คนได้รับรู้เรื่องราว...

ไม่ว่าจะเป็น ความรู้สึก วิถีชีวิต ผู้คน ธรรมชาติ

โลก ตะวัน ดวงดาว แสงแดด สายลม เม็ดฝน

ต้นไม้ ดอกไม้ ผีเสื้อ ดอกหญ้า สัตว์ป่า

แมลง นก หนอน ก้อนหิน ตาน้ำ ลำธารฯลฯ

เพราะเธอคือเมล็ดพันธุ์

ที่พร้อมจะงอกงามและเติบโต

ลองดูสิ, ใช้ใจสัมผัสใจ

ใช้จินตนาการ ความฝันของเธอ

ใช้ความรู้สึกถ่ายทอดความรู้สึกจากข้างใน

กลั่นออกมาเป็นถ้อยคำ ภาพวาด งานเขียน

ความเรียง เรื่องเล่า บทกวี

เพราะเธอคือเมล็ดพันธุ์

ที่พร้อมจะงอกงามและเติบโต

                                         หญ้าป่า

 

 

 

ความเห็น

Submitted by แสงดาว ศรัทธามั่น on

ใช่แล้ว "เยาว์ที่รัก" เธอคือเมล็ดพันธุ์ ที่จักเติบใหญ่และงดงาม

นิทาน (โบราณ) แห่งชาติ

เพียงคำ ประดับความ

 

-ภาค 1-

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว อีสปกับศรีธนญชัยเป็นเพื่อนรักกัน ทั้งคู่เป็นนักเล่านิทานชั้นยอด และต่างยังชีพด้วยการเดินทางไปเล่านิทานเปิดหมวกในที่ต่างๆ พวกเขาชอบเล่านิทานเรื่องเดียว กัน ด้วยรสนิยมในการเล่าที่แตกต่างกัน ศรีธนญชัยชอบเล่านิทานแห่งความสุข ส่วนอีสปชอบเล่านิทานแห่งความซาบซึ้ง

เสียมเรียบ..รำลึก

 ปราโมทย์  แสนสวาสดิ์


1

เม็ดฝนโปรยปรายยืดเยื้อมาตั้งแต่เมื่อวาน กระทั่งถึงช่วงเช้าก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ทำให้บรรยากาศจุดผ่านแดนไทย-กัมพูชา  บริเวณด่านช่องจอม จังหวัดสุรินทร์ เวลานี้ดูเทาทึบและเหงาหม่นไปตามอารมณ์ของฟ้าฝน ซึ่งแตกต่างกับในยามปกติที่นี่..จะคลาคล่ำไปด้วยผู้คนทั้งสองฝั่งที่เดินทางไปหาสู่กันเป็นประจำด้วยเหตุผลต่างๆกัน บางคนเข้ามาค้าขาย  บางคนเป็นนักเสี่ยงโชคกระเป๋าหนัก บางคนเป็นนักลงทุนผู้มองการณ์ไกล บางคนเข้ามาเยี่ยมญาติ บางคนค้าของเถื่อน หรือบางคนหนีความกันดารอดอยากเข้ามาขายเรือนร่างในเมือง กระทั่ง บางคนเป็นนักท่องเที่ยวที่ต้องการเดินทางแบบภาคพื้นดินเพื่อเข้าไปสู่ยังกัมพูชา ภาพเหล่านี้ล้วนสะท้อนความเคลื่อนไหวซึ่งบรรจุข้อเท็จจริงของชีวิตผู้คนเมืองชายแดนสองฝั่งไว้ครบถ้วน ลมหายใจของที่นี่จึงหมายถึงการค้าและการท่องเที่ยว 

กินข้าวใหม่ วิถีแห่งการพึ่งพาและเกื้อกูล

ดอกเสี้ยวขาว

 

 

ยามสายของวันหนึ่ง ฝอยฝนหล่นลงมาอย่างไม่ขาดสาย ทำให้ถนนทางเข้าหมู่บ้านปางตอง ตำบลปิงโค้ง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ เต็มไปด้วยโคลนดินแดงเข้ม ทำให้รถไม่สามารถผ่านเข้าออกได้ ยิ่งถ้าหากเป็นรถธรรมดา หมดสิทธิ์ที่จะไต่ข้ามเส้นทางสายนี้ไปได้ นอกจากรถขับเคลื่อนสี่ล้อเท่านั้น

พริตตี้ดับไฟ

 

วัชระ สุขปาน


เรื่องต่อไปนี้แต่งขึ้น ไม่ใช่เป็นเรื่องหาอ่านได้ทั่วไป โดยอิงสถานการณ์จริง ผู้แต่งได้พยายามควบคุม สั่งการ อาจมีการละเมิดเสรีภาพของตัวละครทุกท่าน แต่เหมาะสำหรับผู้อ่านทุกวัย

 


 


 

คีทอ ผู้มีมุมมองทางสุนทรียะภาพลดลงอย่างน่าเป็นห่วง เขานั่งจิบเบียร์เย็นๆ ทอดอารมณ์นิ่งๆ
ภูเขาเบื้องหน้า คือดอยประจำเมือง ที่มีไฟป่าเป็นจุดๆ ผสมผสานกัน จนเป็นส่วนหนึ่งของแสงเมือง

เรื่องเล่าของเจ้าหล่อน 'แม่ก้นครก'

 

 

เธอเอ๋ย...
เย็นนี้แดดสุกสว่างน่าออกไปเดินเล่น ถนนกรวดสีน้ำตาลแลดูสวยเหมือนเดิม
ใบไม้ใบหญ้าเขียวละไมตา เอ๊ะ..นั่นอะไรผลิบานตูมเต่งใต้ใบไม้แห้งหนอ
อ๋อ!  เห็ดป่านั่นเอง  เจ้าหล่อนถูกเรียกมาเนิ่นนานว่า.. "เห็ดก้นครก"
วงจรชีวิตของหล่อนนั้นอาศัยร่มไม้ใบบังอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ชื่อว่า "เจ้ากระบาก"
ฉันค่อย ๆ เอื้อมมือไปทักทายเจ้าหล่อนอย่างนุ่มนวล
ใช้ปลายนิ้วค่อย ๆ แตะไปที่หน้าบาน ๆ ของเจ้าหล่อน
ด้วยเกรงว่าจะเกิดการแตกปริเสียหาย...หล่อนจะโกรธกริ้วและทำลายตัวเองเป็นเสี่ยง ๆ