เสียงเคาะลำโพงปลายเสาไฟฟ้า
ในหมู่บ้านทุ่งแป้ง ดังขึ้น 3 ครั้ง แล้วมีเสียงพูด
“ ฮัลโหล ! ฮัลโหล ! ครับ ! ขอประชาสัมพันธ์ วันนี้กินข้าวแลงแล้ว เวลาประมาณ 1 ทุ่มเศษ ขอเชิญทุกบ้านทุกหลังคาเรือน มาประชุมพร้อมกันที่วัดทุ่งแป้งนะครับ มีหลายเรื่องที่จะประชุมหารือกัน อย่าได้ขาดกันเน้อ บอกต่อๆกันไปด้วยเน้อครับ...ขอขอบคุณครับ”
เสียงผู้ใหญ่บ้านผิวคล้ำ หน้าตาละม้ายคล้ายนักชกมวยสากลไทย “ขาวผ่อง สิทธิชูชัย” ผู้เคยได้รับเหรียญเงินโอลิมปิกมาแล้ว บางมุมบางท่าใกล้เคียงกับ “บ่าววี” นักร้องดังชาวใต้ไม่น้อยเลย มีการประกาศเสียงตามสายย้ำอีกหนึ่งรอบ คำว่า “ข้าวแลง”เป็นภาษาถิ่นภาคเหนือ หมายถึงอาหารมื้อเย็นนั่นเอง ใกล้ถึงเวลานัดหมาย ศรัทธาญาติโยมทยอยเข้าประตูวัดทุ่งแป้ง มาโดยรถจักรยานยนต์บ้าง จักรยานบ้าง ยังไม่ถึงเวลานัด 1 ทุ่มครึ่ง ในวิหารมีคนนั่งเกือบเต็ม คนที่มาถึงเมื่อนั่งลง ได้ก้มกราบรูปปั้นอดีตเจ้าอาวาส ในครอบแก้วทางซ้ายองค์พระประธาน แล้วหมุนตัวมาตรงหน้าพระพุทธรูปในวิหาร ก้มกราบ 3 ครั้งเหมือนครั้งแรก แล้วนั่งสนทนากับคนข้างเคียง เมื่อได้เวลา ผู้ใหญ่บ้านนิมนต์เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน พระดอนศักดิ์ กตปุญโญ เรียกกันติดปากว่า “พระเอ๋” ได้เปิดประชุมและกล่าวนำถึงงานที่จะมีขึ้นในวันที่ 12 กรกฎาคม 2553 ว่า
“ วันที่ 12 กรกฎาคม วัดทุ่งแป้งจะมีงาน “ปอยเปกข์” สามเณร “ชุติพงศ์ ทานะตา” เป็น “ตุ๊” ศรัทธาญาติโยมคงต้องช่วยกันจัดงาน เพราะพ่อแม่ของเณรพงศ์อย่างที่รู้ที่เห็นกัน พ่อรับซื้อของเก่าขาย แม่ไปมีครอบครัวใหม่ งานปอยหลวงใหญ่กว่านี้ บ้านเราช่วยกันจัดสำเร็จมาแล้ว งานปอยเปกข์ทุกคนคงช่วยกัน จนสำเร็จลุล่วงได้เช่นกัน บ้านเราเป็นหมู่บ้านที่สามัคคีกัน เป็นบ้านที่ชอบทำบุญทำทาน เท่าที่ได้ยินมา บ้านอื่นเขาก็ชมเชยอวดอ้าง อาตมาพลอยได้อานิสงค์ไปด้วย...”
“ปอยเปกข์” เป็นภาษาล้านนาหมายถึง งานอุปสมบทเป็นตุ๊ ตุ๊ก็คือพระสงฆ์ คำว่า “เปกข์” มาจากคำเต็มว่า “อุปสัมปทาเปกขะ” ซึ่งคนทางล้านนานั้นจะเรียกเฉพาะคำหลัง และคนภาคกลางจะเรียกเฉพาะคำหน้า คือเรียกว่า “อุปสมบท” หมายถึงการบวชเป็นพระสงฆ์ อีกอย่างคือ “ปอยบวช” หมายถึงบรรพชาเป็น “พระ” ในภาษาล้านนาหมายถึง “สามเณร”