กระจกตาเสื่อม (1)

 
วันนี้ขับรถยนต์
จากบ้านทุ่งแป้ง อำเภอสันป่าตอง เวลา 7.32 น หมอนัดตรวจตา ที่โรงพยาบาลสวนดอก(มหาราช) เชียงใหม่ เป็นช่วงเวลาเร่งรีบของทุกคน บ้างรีบไปทำงาน บ้างรีบไปเรียนหนังสือ ถนนจึงมากมายด้วยรถรา พอวิ่งเข้าเขตตัวอำเภอสันป่าตอง รถเริ่มติด และติดหนาแน่นขึ้นเมื่อวิ่งเข้าเขตอำเภอหางดง เริ่มเข้าสู่ตัวเมืองเชียงใหม่ รถจักรยานยนต์วิ่งกันหวาดเสียว วิ่งเร็ว แซงซิกแซกซ้ายขวา รถวิ่งเลียบตามคูเมืองด้านนอก ไปช้าๆ ผ่านหน้าโรงพยาบาลสวนดอกแล้ว เคลื่อนตัวช้ามาก ถนนมีเท่าเดิม รถมากขึ้นทุกๆวัน อนาคตพอมองเห็น คงเหมือนกรุงเทพฯแน่นอน

นำรถไปที่จอดรถของโรงพยาบาล ซึ่งอยู่หลังปั้มน้ำมัน รถจอดแน่นเอี๊ยดบนเนื้อที่ราว 7-8ไร่
วิ่งวนหาที่จอด จอดมันกลางแดดเสียเลย วันนี้นับว่าจังหวะดี มีที่ให้จอด ทุกครั้งต้องไปฝากจอดที่โรงแรมม่านรูด ที่อยู่ใกล้ๆ ค่าจอดคันละ 50 บาท ใครๆก็ไปฝากกัน ครั้งนั้น พอผมขับรถแวบเข้าไปจอด โดยมีภรรยานั่งข้างๆ พนักงานวิ่งเข้ามาหารวดเร็ว มือถือขวดน้ำดื่ม
“ ต้องการน้ำดื่มไหมครับ ?”
ผมนิ่งคิดแวบหนึ่ง ตอบไปโดยเร็ว
 “ ผมมาหาหมอที่โรงพยาบาล ไม่ได้มาใช้บริการห้องหรอก.”
 
ผมต่อรถบริการ
ของโรงพยาบาลอีกทอดหนึ่ง เป็นบริการฟรีแก่คนไข้ รถส่งที่ตึกศรีพัฒน์ เราทั้งคู่ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น 7 แผนกตา ยื่นบัตรหมอนัดให้นางพยาบาลจุดที่ 1 กวาดตาดูรอบๆห้อง คนนั่งเต็มพรึบ หาที่ว่างแสนยาก สักครู่นางพยาบาลเรียกพบ วันนี้เร็วกว่าทุกครั้ง เธอถามว่า แพ้ยาอะไร ? เป็นโรคประจำตัวไหม ? โรคอะไร ? และใช้สิทธิอะไรเบิก เช่น บัตรทอง หรือเบิกตรง แล้วกรอกข้อมูลในแผ่นเอกสาร ยื่นให้ผมนำไปรอตรวจสายตาในจุดที่ 2 ที่จุดนี้มีแผ่นกระดาษใหญ่  2 แผ่นติดกับผนังตรงหน้า ห่างออกไปราว 5 เมตร แผ่นซ้ายมือมีตัวเลขเรียงลงมาเป็นบรรทัด จากใหญ่ลงมาเล็ก ทางขวามือเป็นตัวอักษร แบบเดียวกัน คล้ายกับการวัดสายตาก่อนที่ร้านจะตัดแว่นสายตาให้เรา บุรุษพยาบาลกรอกผลการตรวจลงในแผ่นเอกสาร ยื่นคืนให้ ราว 1 นาที่ก็เสร็จ ผมนำแผ่นเอกสารมายื่นให้นางพยาบาลจุดที่ 3 เธอรับไว้ บอกให้ไปนั่งรอที่ม้ายาว  ณ บริเวณจุดที่ 4 เพื่อรอเรียกตรวจต่อไป ที่มาตรวจตาเพราะผมมีอาการผิดปรกติ มีแสงแวบๆข้างตาซ้ายในเวลากลางคืน คล้ายประกายฟ้าแลบ มันจะแวบ 2 ครั้ง หากมองดูภาพข้างหน้า เหมือนมีเยื่อบางลอยในกระจกตา ตาสำคัญมากจึงต้องรีบมาตรวจ เหมือนพ่อแม่มักพูดว่า “รักลูกๆหลานๆดังแก้วตาดวงใจ”

นั่งรอหมอเรียกตรวจ
โดยไม่รู้กำหนดว่า จะได้ตรวจช้าหรือเร็ว ภาคเช้าหรือบ่าย ถ้าช่วงบ่าย เป็นบ่ายกี่โมง เป็นการรอคอยที่ยาวนาน รอและรอไปเรื่อยๆ มีคนนั่งรอม้ายาวตรงกลางแน่น หาที่ว่างยากมาก ม้ายาวติดผนังนั่งขาเรียงติดกัน ผมมาตรวจหลายครั้ง พอจะรู้ข้อมูลว่า ผู้ที่นั่งรอหมอตรวจเหล่านี้ จะเป็นคนไข้จริงราว 1 ใน 3 ของทั้งหมด อีก 2 ใน 3 ส่วนเป็นผู้มาส่งคนไข้ มักเป็นลูกหลานมาส่งพ่อแม่ บางทีเป็นพ่อแม่ที่ยังหนุ่มสาวมาส่งลูกเล็กๆ ส่วนใหญ่คนป่วยทางตา มักเป็นคนสูงวัยทั้งหญิงชาย วัยหนุ่มสาวและเด็กมีเหมือนกัน คนแก่บางคนนั่งล้อเข็ญ บ้างมีวงกลมสีขาวมีรูเล็กๆปิดตา ยึดวงกลมนี้ไว้ด้วยพลาสเตอร์.

 

ความเห็น

Submitted by ถนอมรัก เดือนเต็มดวง on

คุณ เดครับ ขอบคุณมากสำหรับคำอธิบาย..เห็นที่จะต้องค้นคว้า ถามหมอที่รักษาอีกครั้งว่า
อาการผมควรเรียกว่าอะไร มีผู้รู้มากๆเป็นประโยชน์ครับ.

Submitted by สาวลาดพร้าว on

ฟังดูน่าเบื่อแทนจัง ไม่มีหมอที่อื่นแล้วเหรอค่ะ เสียเงินเพิ่มขึ้นอีกนิดหนึ่งนะ
แต่บางทีถ้าเราไม่นึกว่ามันซีเรียส มองดูพฤติกรรมของแต่ละคนไปก็มีเรื่องให้ขำๆได้นะคะ
เอาใจช่วยค่ะ

Submitted by ปริญญา สังขรัตน์ on

อาการนี้ เรียก จอประสาทตาลอก ผมผ่าตัดมา 2 ครั้งแล้ว ยงมองไม่ค่อยเห้นเลย รีบรักษาด่วน

Submitted by ถนอมรัก เดือนเต็มดวง on

คุณ สาวลาดพร้าวครับ ที่โรงพยาบาลสวนดอก(มหาราช) มีชื่อเสียงด้านการรักษา คนป่วยหลายจังหวัด โดยเฉพาะภาคเหนือ จะเดินทางไกลมารับการรักษาที่นี่นะครับ...ผมต้องอดทนครับ ไม่มีทางเลือก บางทีใช้หลักธรรมะ ร้อนเย็นอยู่ที่ใจ ไม่เปิดใจเปิดหูฟัง ก็พ้นความทรมาน บางที่สมาธิแตกเหมือนกันครับ ยืดๆหยุ่นๆไปตามเรื่อง ขอบคุณครับ.

Submitted by ถนอมรัก เดือนเต็มดวง on

คุณปริญญา สังข์รัตน์ครับ ขอบคุณมากเลยที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติม เมื่อผมอ่านความเห็นของคุณเด..ผมสะดุ้งเลย
ต้องรีบเปิดตำรา เปิดอินเทอน์เน็ต หาความรู้เรื่องตา ดูอาการจะใกล้เคียงกับอาการ "วุ้นตาเสื่อม" จะอย่างไร ผมพบหมออีกครั้งจะถามให้ชัดๆ ว่าเป็นอาการโรคอะไรแน่ เป็นต้นว่า จอประสาทตาเสื่อม กระจกตาเสื่อม จอประสาทตาลอก และ วุ้นตาเสื่อม...ครับๆจะรีบรักษาด่วน.

ล้านนาในอ้อมแขนแห่งขุนเขา(7)


                                                                                                                ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง