กวี

The lingering sunlight from the dawn kissed my eyelids and I could hear faintly the flock of big birds, whose breed was unbeknownst to me, chirping merrily outside window ,as if to greet the exuberant face of a new day.

ข้าเเต่ศาล แห่งสี ที่เคารพ ข้าพบ เสียงก้อง ร้องลมเห่ หลับไหล ไกลลับ ดับทะเล ร้องเห่ เปลคลื่น อันขื่นคาว ข้าแต่ศาล แห่งสี ที่เคารพ ข้าพบ เดือนวาด อากาศหนาว เดือนคืน ตื่นหลับ ลับแสงพราว และดาวแห่ง ศรัทธา หาไม่มี ข้าแต่ศาล แห่งสี ที่เคารพ ข้าน้อมนบ ทุกถ้วน กระบวนสี แม้โรยร้าง ห่างสิ้น กลิ่นมาลี อีกกี

อยู่ในพื้นที่ปลอดภัย (กรุงเทพเป็นสี่เหลี่ยม)ในห้องสี่เหลี่ยม ข้างหน้ามีกระดานดำอยู่ ซึ่งเป็นกระดานดำที่ไม่เขียวและไม่ขาว แม้จะมีรอยเกรอะกรังของฝุ่นผงติดอยู่บ้าง 

หากมีใครถามว่าถ้า จู่ๆ โลกนี้ หนังสือจะหายไปหมด แต่ผมสามารถเลือกหนังสือไว้เป็นส่วนตัวได้เพียงเล่มเดียว จะให้เลือกของใคร ผมก็จะตอบว่าหนังสือ "จันทร์เสี้ยว" หรือ  Crescent Moon ของท่านรพินทรนาถ ฐากูร กวีและนักปราชญ์ชาวอินเดียผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรม ในปี 1913  และหนังสือเล่มนี้ก

 

เช้าวันหนึ่งลืมตาฝาผนัง เพดาน ห้องเปลี่ยนไป นอกหน้าต่าง ไม่เห็นแสงแดด เปิดประตู ถูกล็อกไม่ได้ยินเสียงอื่นนอกจากเสียงในหัวตัวเอง เช้าวันนั้นจะไม

โลกสะลึมสะลือในบรรยากาศแห้งห่ามห้วงขณะตื่นฝัน เรามีโลกต่างใบโอฬารสถานที่รโหฐานซอกถนนกับคฤหาสน์ไม่ต่างกัน ชีวิตเลือกได้ช่างเป็นถ้อยคำบั่นทอนเมื่อนิ้วชี้มิใช่มือผู้เล

 ผมคิดคุณคิดไหม?คิดว่าเขาคิดไหม?แต่ละวันเราใช้ชีวิตเพื่ออะไร?ตัวเอง ครอบครัว งาน เงิน ความฝัน ความรัก ความสุข อะไรนั่นนี่คุณมีสิทธิ ผมก็มีสิทธิ เขาก็มีสิทธิเรามีสิทธิที่จะคิดฝันและเ

                                

1.