กวี

  @   ( ๑ )    *    “   ฉั น  มี     ปี ก     เป็นของตนเองและ   คุ ณ   ไม่ได้เป็น   เจ้าของ  ท้องฟ้า “

 การดิ้นรนครั้งสุดท้ายของไดโนเสาร์ยักษ์เกรี้ยวกราดสุดเรี่ยวแรงแห่งเผ่าพันธุ์ทำผืนดินสะเทือนเลือนลั่นต้นไม้ใบหญ้าล้มระเนระนาดสัตว์น้อยใหญ่หลบหนีชุลมุนวุ่นวายกระทั่งหลายชีวิตบาดเจ็บล้มตายเซ่นสังเวยการเคลื่อนตัวของสัตว์ยักษ์ 

ครอบ  

นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา    เพื่อน...นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรานั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสายิ้มให้หัวใจตนเองอย่ารอให้ใครมาปลอบประโลมโลกนั่นก็เงียบงันภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่าอย่าตื่นกลัวที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน

บ่ม   บ่มเพาะหน่ออ่อนแห่งความเกลียดชังไว้ข้างในคุณรดน้ำเติมหว่านปุ่๋ยรีบเร่งให้มันเติบเต็มผลิดอกออกผลแล้วยื้อแย่งกระหายกลืนกินมัน   

กรุงเทพ  

ยื่นดอกไม้จันทร์ส่งผ่านคำยืนยัน    

จบหมายจับของท่านเถิด