crazyyoungman's picture

<p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p>ตรึกตรองอยู่นานก่อนจะเปิดกะโหลกหนาหนาของตัวเองออกเพื่อสำรวจดินแดนรกร้างและร้อนชื้น<br /> ผมพบรอยเท้าสัตว์ป่าประหลาดจำนวนมากไม่อาจระบุจำนวนไม่อาจระบุรูปร่างหน้าตา<br /> ไม่อาจระบุสายพันธุ์ <br /> และแน่นอน ย่อมไม่อาจระบุชื่อเรียก<br /> รอยเท้าพวกนั้นเหยียบย่ำอลหม่าน บ้างก็วกไปวนมา บ้างก็เตลิดเปิดเปิงแล้วเลือนหายไป<br /> สิ่งปลูกสร้างที่รอแสดงร่องรอยอารยะธรรมก็ไม่มีอะไรน่าสนใจจนพูดได้ว่าไม่มี <br /> ไม่เคยมี และไม่จำเป็นต้องมี <br /> กองกระดูกที่กองระเกะระกะปะปนกับกองกระดาษที่เมื่ออ่านดูแล้ว <br /> เต็มไปด้วยบทกวีกากกากไร้รสนิยมไร้กลวิธีและไม่อาจเป็นบันไดให้ใครปีนป่ายสรวงสวรรค์ <br /> ไม่ก็เป็นบทเพลง ความเรียง หรือบันทึกที่ป่วยการจะใส่ใจ <br /> แต่อาจเพราะขวดเหล้าขวดเบียร์และบ้องกัญชาจำนวนมากที่ยังเสือกแทงรากและเติบโตงอกงาม<br /> ผมจึงได้แต่สันนิษฐานว่าแถวนี้แม่งเถื่อนเหมือนเคยถูกคนสติไม่สมประกอบยึดครอง <br /> และปักป้ายประกาศ... <br /> <br /> &ldquo;อาณานิคมคนบ้า!&rdquo;</p>

บล็อกของ crazyyoungman

อาณานิคมคนบ้า: ชีวิตโง่ๆ #1

 

       ท่ามกลางสถานการณ์การเมืองชวนปวดขมับที่บังคับให้เราไม่อาจละสายตาออกจากกระดานสนทนาในเฟซบุ๊คและคลื่นข่าวสารที่ประดังประเดมาทุกวินาทีได้นั้น

       ผม ก็เป็นคนหนึ่งที่ต้องการหาทางออก...

บทสนทนาของศิลปินไม่มีชื่อ

              พวกมันจะเป็นใคร หน้าตาเป็นยังไง ชื่อเสียงเรียงนามหรือที่อยู่ตามบัตรประชาชนจะระบุไว้ว่ายังไงก็ช่างแม่งมันเถอะครับ คุณไม่จำเป็นต้องรู้จักพวกมัน เพราะมันไม่ได้อยากเป็นวีรบุรุษ เป็นนักปฏิวัติ หรือแม้แต่สิ่งที่มันเคยถูกคนอื่นนิยาม หรือที่ตัวมันเองเคยนิยามว่าเป็น “ศิลปิน”

รำพึงพันลำ: บาดแผลของความเงียบ

ชัชชวย คนทน

 

วัยเด็กมักจะหลงเหลือความทรงจำไม่กี่อย่างไว้ในหัวเรา

ในวันที่โตจนหมาเลียกะโปกไม่ถึง (แต่ยังกระโดดงับถึง) 

(ข้อนี้ท่านชายทั้งหลายต้องพึงระวังไว้ด้วย)

อาณานิคมคนบ้า!

 

ตรึกตรองอยู่นานก่อนจะเปิดกะโหลกหนาหนาของตัวเองออกเพื่อสำรวจดินแดนรกร้างและร้อนชื้น

ผมพบรอยเท้าสัตว์ป่าประหลาดจำนวนมากไม่อาจระบุจำนวนไม่อาจระบุรูปร่างหน้าตาไม่อาจระบุสายพันธุ์

และแน่นอน ย่อมไม่อาจระบุชื่อเรียก

Subscribe to RSS - บล็อกของ crazyyoungman