Skip to main content

ราวคลื่นหล่มลมแล้ง

อ่อนแรงใจรอยไหวร้าว

ความทุกข์ซื่อตรงพราว

คงเผยพร่ำย้ำภายใน ฯลฯ

 

สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ 4 นี้ ได้รับเกียรติจาก   "ปักษิณ ถิ่นย่า"  โดยเนื้อหาชัดเจน เช่นอุดมคติแห่งผู้มุ่งมั่นในความฝัน..หวัง..สะกิด

เชิญพิศอ่านแล...

"เต็มคน"

 

ทุกเส้นทางระหว่างก้าว - อาจหนาวร้อน

อาจร้าวรอน หวั่นไหว เหมือนไม่กล้า

อาจปร่าแปร่งไปบ้าง ในบางครา

แต่ใช่ว่า จะเลิกล้ม คมทะยาน ฯลฯ

จะหนักแน่น ยึดมั่น ในฝันใฝ่

มีสองมือ เป็นแรงใจ ให้ก้าวย่าง

มีใจแน่วแน่ กล้าแกร่ง ร้อยแรงทาง

เพื่อก้าวผ่าน ย่ำย่าง  อย่างเต็มคน...

-------------------------------------

โดย : ปักษิณ ถิ่นย่า / 21 สิงหาคม 2553

 

 

 

บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์

ณรงค์ยุทธ์
ทะเลที่เงียบที่สุด  
ณรงค์ยุทธ์
วันคืน...   หยดน้ำค้างเยี่ยมเช้า                ฉ่ำเยือน ซึมแผ่วห้องหับเรือน                 ระลึกรื้น ห้วงฝันตื่นแว่วเหมือน                หยดหนึ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เสียงต่างต่างคั่งค้าง          เลื่อนลอย เช้าฉ่ำแล้งฝันรอย              รื่นร้าง เสียงแล้งฉ่ำย่ำคอย            ร้
ณรงค์ยุทธ์
ลุกเตรียมรับฉ่ำแล้ง               อารมณ์ รับคลื่นผ่านคายขม                คั่งค้าง ลุกไหวแว่ววาวชม                 ขวัญชื่น รับตื่นชักเช้าร้าง                     รื่นร้อยรอยเรียง ฯลฯ  
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนต่อคลื่นคว้า          พลังใจ ถึงผ่านฟุ้งซ่านไหว         เห่เร้น สัมผัสเพื่อยองใย             ฝันตื่น ทุกฝั่งทางเลือกเฟ
ณรงค์ยุทธ์
เหมือนหนาวเทียมธาตุฟ้า                       เชือนเฉย
ณรงค์ยุทธ์
จนที่สุดทุกข์ล้ำ               ไพศาล หากเล่าฟ้าประทาน           กว่าพื้น ด้วยโหมรุกโรมราน            แว่วดั่ง
ณรงค์ยุทธ์
ไม่รู้แรงกลั่นร้อย               รอยสรรค์ จะหมดจากใจฉัน               กี่ครั้ง ให้ร้อยกลั่นจาบัลย์             สุดที่่
ณรงค์ยุทธ์
เพื่อพิสูจน์ค่าล้ำ              ลางเทียม จริงเท็จในอกเกรียม        กว่ารู้
ณรงค์ยุทธ์
โลกชีวิตแย้มยื่น                   หยัดหลอม
ณรงค์ยุทธ์
แต่นี้และต่อไป                 จะไม่เรียกร้องร่ำเริ่ม โหยไห้หรือหาเหิม           เพียงรู้นึกรู้สึกทำ...