Skip to main content

ฟังดูน่ากลัวนะ อะไรมันจะขนาดนั้น ไม่ใช่อะไรค่ะ วันอาทิตย์วันหยุดอยู่กับบ้าน กิจวัตรหนึ่งก็คือนอนดูหนังในเคเบิ้ลทีวี ซึ่งเขาจะจัดหนังได้น่ากลัวมากในวันอาทิตย์  

สำหรับเราแล้ววันอาทิตย์ควรเป็นวันสบาย ๆ ชิว ๆ  แต่เปิดทีวีเจอแต่หนังผี  อย่างเมื่อคืน เปิดเรื่องมาบนเครื่องบิน โอ๊...ชอบ หนังวิกฤติบนเครื่องบิน เนื่องจากเป็นคนกลัวความสูง แต่ชอบดูหนังเกี่ยวกับเครื่องบิน จี้เครื่องบิน เครื่องบินตก ดูแล้วก็เก็บไปจินตนาการเวลาขึ้นเครื่อง ว่าถ้าเป็นเราเจอแบบนี้เราต้องทำอย่างไร  เก็บเกี่ยวประสบการณ์จากหนังว่างั้น

หนังเปิดตัวที่ตัวเอกหน้าตาเหมือนไทเกอร์ วู้ด เล่นเป็นนักกอล์ฟ มากับภรรยาที่กำลังวีนเพราะมีผู้คนเดินมาขอลายเซ็นและทักทายสามีในเวลาส่วนตัวของเธอ ตัวละครอื่น ๆ ก็มีพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน มีตำรวจควบคุมตัวผู้ร้ายที่พูดว่าตัวเองไม่ผิดอยู่ตลอดเวลา  มีนักวิทยาศาสตร์ มีแม่ชี มีคนแก่ ฯลฯ

แล้วเครื่องบินก็เข้าสู่พายุอย่างหนักและน่ากลัวมาก กัปตันตัดสินใจเลี่ยงไปอีกทางที่คิดว่าทำให้เสียเวลาน้อยที่สุด ขณะผ่านพายุ เครื่องบินตกหลุมอากาศ ภาพตัดไปที่ห้องเก็บของ สายรัดกล่องอะไรสักอย่างขาด กล่องตกลงมาใส่คนที่ใส่ชุดป้องกันเชื้อโรคขาขาด มีภาพเชื้ออะไรสักอย่างลอยในอากาศ

ตัดไปที่ตึกเพนตาก้อน ทหารกำลังประชุมว่ามีนักวิทยาศาสตร์ทดลองเชื้อโรคที่ทำให้คนตายแล้วฟื้นคนมาได้

ขณะนั้นข้าเจ้ากำลังอยู่ระหว่างวอร์มร่างกายและจิตใจสำหรับโยคะยามเย็น ดูได้แค่นั้นก็ไม่ไหวแล้ว ตัดสินใจปิดทีวี หันมาทำโยคะจบไปหนึ่งรอบเบา ๆ อาบน้ำอาบท่า กลับมาเปิดทีวีอีกครั้ง
หนังเรื่องเดิมยังอยู่!! บร๊า... อยู่นานจริง

คราวนี้บนเครื่องบินเต็มไปด้วยผีที่กำลังไล่กัดคนทั้งเครื่องบิน คนที่ตายแล้วก็ฟื้นคืนชีพ มาเป็นตัวกินคนอื่นให้ตายแล้วฟื้น ตายแล้วฟื้น ขณะนั้นเครื่องบินก็กำลังอยู่ในพายุฝนฟ้าคะนอง นักกอล์ฟหนุ่มกำลังพาภรรยาคลานอยู่บนช่องอะไรสักอย่างแคบ ๆ ตำรวจก็ไล่ยิงผีดิบลงไปอยู่ชั้นล่าง แล้วก็นำสเปรย์มารวมกันทำระเบิดโยนลงไป ผีกระจุยกระจาย แต่เครื่องบินไม่ยักเป็นอะไร สงสัยมีพระคุ้มครอง กว่าจะนำเครื่องลงได้ ก็เกือบโดนรัฐบาลซึ่งคงเช็คได้ว่ามีเชื้อมหาภัยอยู่บนเครื่อง และกำลังจะจัดการกับเครื่องบินลำนี้ เนื่องจากพบว่าเรียกแล้วไม่ขาน เพราะกัปตันก็โดนกัดกลายเป็นผีไปด้วย เครื่องลอยไปเรื่อย ๆ เนื่องจากออกจากสภาพอากาศเริ่มดีแล้ว

คนอื่น ๆ พยายามจัดการกับผีร้าย และพบว่าไม่มีกัปตัน เครื่องกำลังบินอัตโนมัติ ถ้าไม่มีคนควบคุมก็จะบินไปเรื่อย ๆ จนน้ำมันหมด พวกเขาหาทางเข้าไปห้องเครื่อง และพบว่าคนที่พอขับเครื่องบินเป็นคือคนร้ายที่ตำรวจควบคุมตัวมา เขาพาเครื่องลงอย่างทุลักทุเลกลางทะเลทราย คนที่รอดพากันเดินออกจากเครื่อง พนักงานต้อนรับพบรักกับตำรวจ และบอกว่าแฟนเก่าเธอเกาหลังเก่ง ด้านหลังของพวกเขา ประชากรผีต่างคืนชีพอีกครั้ง บางผีมีแค่ครึ่งตัวกระดืบ ๆ ออกมาจากเครื่อง บางผีแขนขาด ขาขาด

ปกติเป็นคนไม่ดูหนังผี แต่เรื่องนี้เห็นพล็อตแล้วขำจนไม่กลัว คิดได้ยังไงผีเต็มเครื่องบินที่กำลังที่กำลังอยู่ในพายุ มีพระเอกเป็นนักกอล์ฟมากับเมีย และผีเป็นผีที่ไม่มีวันตายอีกต่างหาก สุดท้ายคนพาเครื่องลงคือผู้ร้าย และนางเอกชอบเกาหลัง

คุ้น ๆ แฮะ ดูหนังดูละครแล้วย้อนดูตัว เหมือนเปิดทีวีดูข่าวสถานการณ์บ้านเมืองยังไงไม่รู้

บล็อกของ โอ ไม้จัตวา

โอ ไม้จัตวา
ได้มีโอกาสไปแอ่วเมืองน่านเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หลังจากไม่ได้ไปมาเป็นสิบปี ไปคราวนี้คนที่ไปด้วยก็แทบไม่เคยไปเลย มีเราคนเดียวที่มาบ่อยที่สุด กระนั้นก็นับได้ประมาณสี่ครั้ง ความที่เมืองน่านเป็นเมืองที่จะว่าไกลก็ไกล จะว่าไม่ไกลก็ไม่ไกลนัก ขับรถจากเชียงใหม่ 5 ชั่วโมงรวมเวลาพักรถกินกาแฟที่เด่นชัย ขับรถเส้นทางนี้ขอแนะนำร้านกาแฟสดเด่นชัย ตรงริมแม่น้ำ เชิงสะพานทางไปลำปาง กาแฟเค้าดีจริงๆ หรือหากใครดื่มกาแฟไม่ได้ ถ้าได้ผ่านไปที่อ.ร้องกวาง จ.แพร่ แวะตลาดสด มีร้านหนึ่งขายเมี่ยง ใช้อมตอนขับรถง่วง ๆ ได้ผลดี เพราะเมี่ยงเป็นใบชาชนิดหนึ่งมีคาเฟอีนเหมือนกัน เราชอบกินเมี่ยงเพราะไม่ขับปัสสาวะเหมือนกาแฟ  
โอ ไม้จัตวา
  รูปนี้ก็ต้องจับกล้องนิ่ง ๆ เพราะถ่ายท้องฟ้าตอนเย็น
โอ ไม้จัตวา
 คำถามเดิม ถ่ายยังไงให้ดีให้สวย คำตอบแบบกำปั้นทุบกล้องเลยคือ มองให้เห็นความงาม ซึ่งตรงนี้ขอเน้นย้ำว่า “ความงามเป็นเรื่องปัจเจก” เป็นเรื่องของใครของมัน กล้องก็ของเรา เราถ่ายเราก็เอาไปดู และชื่นชมอย่างน้อยก็กับตัวเอง คนอื่นจะว่าอย่างไรก็ช่างไม่ต้องสนใจ ถ้าเราเห็นว่างาม...ถ่ายเลย
โอ ไม้จัตวา
  หลายคนถามว่าถ่ายรูปอย่างไรให้สวย ช่วยสอนหน่อยได้ไหม ความที่ไม่ได้ร่ำเรียนเรื่องการถ่ายภาพมาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ทำให้เราสอนเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้เช่นกัน คำตอบที่บอกไปส่วนใหญ่จะบอกแบบโยนกล้องให้แล้วไปหาเอา
โอ ไม้จัตวา
  ไปกินปลาสะแงะมาแล้ว รสชาติและเนื้อคล้าย ๆ กับปลาคังน่ะ ร้านที่ไปกินเป็นร้านอาหารอร่อยด้วยรสมือคนปรุง ชื่อร้านน้องเบส ขอแนะนำ เป็นห้องแถวสองคูหา นอกจากปลาสะแงะที่น่าลิ้มรสแล้ว สิ่งที่พลาดไม่ได้อีกเมนูหนึ่งของร้านนี้คือ เห็ดหอมทอดซีอิ้ว ที่มีน้ำจิ้มสีเขียวสูตรของร้านนี้โดยเฉพาะ อร่อยจริง ๆ
โอ ไม้จัตวา
ภาพจาก www.thailandoutdoor.com ไปปายคราวที่แล้ว ได้ยินชื่อปลาสะแงะในเมนูร้านอาหารร้านอร่อย (ร้านน้องเบส เห็ดหอมทอดอร่อยด้วยน้ำจิ้มสีเขียว) แต่ก็ไม่ได้กิน ถามใครก็ตอบไม่ได้ว่าเป็นปลาอะไร ดียังไง ทำไมต้องปลาสะแงะ จนกระทั่งมาเจอข้อเขียนของคุณ’รงค์  วงษ์สวรรค์ ที่เคยเขียนไว้ถึงปลาชนิดหนึ่งชื่อปลาไหลหูดำ “ปลาไหลหูดำ  โอว  หี่  เหมา  ปรุงรสน้ำแดงกับเห็ดหอมและผักบุ้ง--เอ้งฉ่าย   ปลานี้อิมพอร์ทเข้ามาจากฮ่องกงราคาแพงและมีกินในฤดูเดือนเท่านั้น แต่บางคนบอกความลับว่า  พรานปลาแถบลุ่มน้ำตาปีภาคใต้นำมาส่งอย่างไม่เปิดเผยเพื่อการผดุงราคาเหนือกว่าปลาอื่น…
โอ ไม้จัตวา
http://blog.palungjit.com/uploads/s/saochiangmai/3152.mp3 เพลงน้องน้อยแพนด้า สำหรับดาวน์โหลดค่ะ แพนด้าไม่ใช่หมี แพนด้าคือแพนด้า
โอ ไม้จัตวา
  ความที่ปายเป็นเมืองโรแมนติก เมืองที่อยู่สบาย ล้อมรอบด้วยภูเขา มีแม่น้ำเล็ก ๆ ไหลผ่าน เหมือนภาพในฝัน ในนิทานยังไงยังงั้น จึงมีผู้คนจำนวนหนึ่งย้ายนิวาสสถานมาอาศัยอยู่ที่ปาย บางคนมานอนอ่านหนังสือ พักผ่อน เช่าบ้านอยู่นาน ๆ เป็นจุดแวะพักในซอกมุมหนึ่งของโลก ก่อนจะออกเดินทางต่อไป  
โอ ไม้จัตวา
ดอกไม้ริมทาง ใครจะนึกบ้างว่าเมืองที่ “อะไรก็ปาย” ในพ.ศ.นี้ เคยเป็นดินแดนสำหรับเนรเทศผู้กระทำความผิดมาก่อน ย้อนหลังไปไกลเจ็ดร้อยกว่าปี เมื่อเริ่มสร้างเมืองเชียงใหม่ขึ้นในพ.ศ. 1839 ในสมัยราชวงศ์มังรายปกครองเชียงใหม่นี้ ปายก็เป็นเมืองหน้าด่านเมืองหนึ่งของเชียงใหม่ ในชื่อว่า “เมืองน้อย” ซึ่งปัจจุบันบ้านเมืองน้อย (อยู่ระหว่างปายกับอ.เวียงแหง) เป็นหมู่บ้านของชาวปกากญอ อยู่ต้น ๆ ของแม่น้ำปาย
โอ ไม้จัตวา
  ได้เวลาพารถคันน้อย ๆ ไปออกกำลังกายอีกแล้ว คราวนี้ไปแบบไม่รู้อะไรเลย บ้านวัดจันทร์ ฉันรู้จักในนามป่าสนวัดจันทร์ ความที่ชอบต้นสนสองใบ สามใบ และไม่เคยแยกออกสักทีว่าอย่างไหนสองใบ หรือสามใบ แต่ที่ชอบคือใบฝอย ๆ เวลามองไกล ๆ แล้วดูเป็นฟู่ ๆ สวยดี ใบสนไม่มีน้ำ ยามหน้าแล้งจึงยังเขียวอยู่เนื่องจากมีน้ำมันอยู่ข้างใน
โอ ไม้จัตวา
คนปาย
โอ ไม้จัตวา
ตื่นเช้ามาด้วยอาการแฮ้งค์ดาวแดงอย่างสุดชีวิต ความที่เคมีในร่างการเริ่มปฏิเสธดาวดาวสีแดงดวงนี้ ทำให้ชีวิตฉันง่ายขึ้นเมื่อต้องชะตากับลีโอ จนเพื่อนร่วมทางบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่กินลีโอ