Skip to main content

ชวนมากินกันต่อดีกว่า

 

คราวนี้กินถั่วงอกผัดเห็ดสามอย่างค่ะ ดูเป็นอาหารธรรมดา ๆ นะคะ แต่พิเศษก็ตรงที่ เป็นอาหารที่ประกอบด้วยเห็ดสามอย่างนะคะ ความจริงแล้วอาหารเห็ดสามอย่างที่กินเป็นยานี้ เขาว่าหลีกเลี่ยงการใช้น้ำมันเป็นดีค่ะ แต่ไม่เป็นไรใช้น้อย ๆ เราเน้นความอร่อยด้วยค่ะ

ที่พิเศษคือถั่วงอกเพาะเองค่ะ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ วันหนึ่งฉันไปเที่ยวบ้านเพื่อน ได้คุยกับคนทำงานที่บ้านของเขา ชายหนุ่มเล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนเขาทำงานโรงงานเพาะถั่วงอกค่ะ เขาเล่าได้น่ากลัวมาก น่าสยอง เพราะเขาให้ทั้งฮอร์โมน ให้ปุ๋ย ให้สารฟอกขาวด้วย

 

แค่ถั่วงอกอะไรกันนักกันหนา”

ฉันพูดอย่างขำ ๆ มันต้องใช้กันขนาดนั้นเชียวหรือ เขาบอกว่าถ้าไม่ทำอย่างนี้จะทำให้ถั่วไม่อวบอ้วน ไม่ขาวสวย ไม่น่ากิน ไม่กรอบสด

 

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทุกครั้งที่กินอาหารถั่วงอกฉันก็กินด้วยความไม่สบายใจนัก เพราะคิดถึงอวบขาวนี้แหละ หลังจากนั้นฉันก็พยายามหลีกเลี่ยงการกินถั่วงอกแต่ถั่วงอกก็ติดกับอะไรต่ออะไรเสมอ เช่นว่า ก๋วยเตี๋ยว ขนมจีนน้ำยา ขนมจีนน้ำเงี้ยว ผัดไทย เป็นต้น

 

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปเที่ยวกาดงัว (ตลาดวัว) อีกชื่อหนึ่งคือตลาดทุ่งฟ้าบด เป็นตลาดโบราณที่มีขายทุกอย่าง อายุของตลาดนี้ครบห้าสิบปีพอดี ตลาดเปิดในปี 2502 แรกเริ่มเดิมทีเป็นตลาดซื้อขายแลกเปลี่ยนวัวควาย แต่เดี๋ยวนี้ก็ยังอยู่ด้านหลังสุดของตลาด



โดยส่วนตัวแล้วฉันชอบกาดแบบนี้เป็นพิเศษ กาดที่อยู่บนดิน ขายของแบบเข้าถึงเลือกคลำได้ ต่อราคากันได้ ถ้าวันเสาร์ไหนอยู่บ้านฉันก็ขอตื่นเช้าไปเดินกาดงัว ยิ่งเดินคนเดียวยิ่งสบาย เพราะจะได้เดินไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องรีบร้อน

 

ตลาดงัวมีทุกวันเสาร์ แต่เสาร์นี้พิเศษมีรายการไทยมุงมาถ่ายทำสารคดี ออกอากาศช่องไทยทีวี ฉันเดินตามกล้องเพราะเพื่อนที่ถูกรับเชิญไปอยากได้ภาพนิ่ง

 

ฉันมาที่นี้หลายครั้งแล้วแต่ก็ยังตื่นตาตื่นใจเพราะเดินไม่เคยทั่วสักที วันนี้รายการไทยมุงนัดตรงที่ขายมอเตอร์ไซค์มือสองซึ่งก็ไม่เคยไปเหมือนกัน มีรถหลากหลายมาก ที่แต่งไว้สวย ๆ ก็มี ออกจากขายมอเตอร์ไซค์ก็เดินกันไปเรื่อย ๆ กล้องไปไหนไปนั่น แต่ที่ฉันหยุดซื้อในวันนี้คือถั่วงอกค่ะ เขามีวิธีเพาะถั่วงอกที่น่ากินยิ่งค่ะ

 

ซื้อแล้วขอวิธีทำมาด้วย ขอวิธีทำมาแล้วก็ยังงง ๆ อยู่ว่า ระหว่างตาข่ายกับกระสอบอันไหนอยู่ก่อนอยู่หลัง โชคดีที่เพื่อนซึ่งเป็นพิธีกรรับเชิญรายการไทยมุงสนใจด้วย วันต่อมาเพื่อนไปซื้ออุปกรณ์มาพร้อม เริ่มจากตาข่ายและกระสอบ

ตัดตาข่าย กับกระสอบเท่า ๆ กัน ชั้นที่หนึ่งคือตาข่าย ชั้นที่สองคือกระสอบ ชั้นที่สามคือตาข่ายอีก เอาใส่ลงไปในตะกร้า ถั่วเขียวแช่โรยลงไปให้ทั่ว แล้วเอาไปปิดไว้อย่าให้แสงเข้า และต้องรดน้ำทุกวัน พอมันงอกออกมารากมันจะแทงลงไปในกระสอบ คราวนี้เมื่อเราจะกินก็ตัดรากทิ้งได้เลย


ฉันได้โอ่งเก่าก้นรั่วมาสองใบ จึงเอาตะกร้าเพาะถั่วงอกใส่ลงในโอ่ง เปิดดูรากของมันเมื่อรดน้ำ ดีใจที่เห็นรากมันค่อย ๆ แทงลงไปด้านล่างเพื่อหากระสอบ

 

คราวนี้ฉันก็ได้ถั่วงอกที่ไม่อวบแต่หัวโต เอาละคราวนี้ถึงตอนที่ทำอาหารกินกันแล้ว


ผัดถั่วงอกเห็ดสามอย่าง เพื่อล้างพิษในร่างกาย
เริ่มกันที่กระทะ น้ำมันเล็กน้อย ตอกไข่ลงไป ดูว่าไข่ใกล้สุก ตามลงไปด้วยเห็ด พอเห็ดสลบ คราวนี้เป็นทีของถั่วงอก ตามลงไปติด ๆ เพิ่มรสเผ็ดตามสูตรคนกินเผ็ดด้วยการทุบพริกขี้หนูลงไปสักห้าหกดอก ใครกลัวเผ็ดก็ไม่ต้อง ปรุงรสสักนิดด้วยซีอิ้วขาวเห็ดหอม

ถึงเวลามากินกันเถอะ

 

 

 

 

บล็อกของ แพร จารุ

แพร จารุ
  แล้วฉันก็คิดว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิน ฉันเดินทางไปหาเพื่อนที่กรุงเทพฯ  และบอกเธอว่า ฉันอยากจะไปเยี่ยมนักเขียนผู้ใหญ่รุ่นพี่คนหนึ่ง  เพื่อนบอกว่า ไม่ได้ไปนานแล้ว ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยมีใครไปหาใครกัน  เมื่อถามว่าทำไม
แพร จารุ
ป่าสนวัดจันทร์   หลังจากที่เขียนเรื่องป่าสนวัดจันทร์ถูกโฆษณาว่าเป็นผืนป่าสนแห่งเดียวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย และมีชนเผ่าใช้วิถีชีวิตแบบเดิม ๆ
แพร จารุ
เมื่อเขียนเรื่อง “ป่าสนวัดจันทร์ถูกโฆษณาว่าเป็นที่สุด”  ฉันก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง เขียนถึงเรื่องอำเภอใหม่ส่งเข้ามา วันนี้จึงนำจดหมายฉบับนี้มาให้อ่านกันค่ะ  เธอเขียนมาว่า ลองเขียนเรื่องอำเภอใหม่มาให้อ่าน
แพร จารุ
ป่าสนผืนเดียวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ มองขึ้นบนต้นสนเหมือนหนึ่งว่ามีนกเกาะอยู่บนนั้นเต็มไปหมด จนใครบางคนเผลอถามว่า นั่นนกอะไรเกาะอยู่เต็มไปหมด หลายคนหัวเราะ ไม่ใช่นกหรอกมันคือลูกสน ที่นี่มีชื่อว่า ป่าสนวัดจันทร์ เป็นครั้งที่สองที่ฉันเดินทางมาที่นี้ห่างจากครั้งแรกเกือบยี่สิบปี ฉันไม่กล้าเดินทางไปที่นั่นเพราะรู้สึกว่ามันลำบากยากเย็นเหลือเกิน เป็นการเดินทางที่โหด ๆ ในช่วงวัยเยาว์ เพราะต้องนั่งรถไฟชั้นสามมาจากกรุงเทพฯ นานกว่าสิบสองชั่วโมง ก็รู้กันอยู่ว่ารถไฟไทยเสียเวลาเสมอ ๆ ลงจากรถไฟมีนักเขียนจากเมืองเหนือรอรับอยู่
แพร จารุ
มุสโต๊ะ (มุส-สะ-โต๊ะ) อาหารมื้อไหน ๆ ก็ต้องมีมุสโต๊ะ มุสโต๊ะก็คือน้ำพริกนั่นเอง ฉันรู้จักมุสโต๊ะครั้งแรกเมื่อเที่ยวบ้านปกาเกอญอ และนับจากวันนั้นก็ชอบมุสโต๊ะแบบปกาเกอญอทันที่
แพร จารุ
คุณทำอะไรเมื่อเช้านี้  ส่วนฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับหยิบหนังสือเล่มเล็ก ๆ จากโต๊ะกินข้าวติดมือไปนอนอ่านในเปลใต้ต้นมะขามเล็ก  หนังสือชื่อ ไม่รักไม่บอก 5 เป็นของกลุ่มภาคีคนฮักเจียงใหม่  ฉันเป็นอาสาสมัครในกลุ่มนี้กับเขาด้วย แต่ฉันไม่ได้ทำหนังสือเล่มนี้ ดังนั้นฉันจึงเพิ่งได้อ่านจริง ๆ ครูโรงเรียนอนุบาลเพิ่งให้มาสิบเอ็ดเล่ม วันนั้นมีน้อง ๆ หนุ่ม ๆ จากไหนก็ไม่รู้มาช่วยกันขนหนังสือหลายกล่องที่นำมาขายในงานอำลา ‘รงค์ วงษ์สวรรค์  ฉันไม่มีของอะไรตอบแทนน้องจึงแจกพวกเขาไปคนละเล่มเหลือเก็บไว้เล่มหนึ่ง ภาพปกเป็นแม่มดหน้าตาน่ารักถือไม้เท้าวิเศษ มีข้อเขียนว่า จงสุภาพกับโลกใบนี้ (คำจากสาร…
แพร จารุ
  เล่าเรื่องงาน อำลา ’รงค์ วงษ์สวรรค์ เปิดงานไปเมื่อวันที่ 9 มกราคม ยามแดดร่มลมตก หน้าที่ของฉันในงานนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ดูแลงานขายหนังสือ ฉันรับปากไปว่า “ได้ค่ะ” ทั้งที่ไม่มีความชำนาญเรื่องการขาย หรือเรียกว่าไม่มีทักษะสักนิดเดียว และมักจะคิดตัวเลขผิด วิชาคณิตศาสตร์ตั้งแต่บวกลบคูณหารไม่เก่งเลย ยิ่งวิชาเลขคณิตคิดในใจนี้ไม่ได้เลย แต่ เพราะว่าในช่วงที่เขาประชุมเรื่องการดำเนินการจัดงานฉันไมได้เข้าร่วมประชุม…
แพร จารุ
ฤดูร้อนในเมืองเชียงใหม่ค่อนข้างน่าสยองค่ะ เพราะนอกจากความแห้งแล้งที่เริ่มขึ้นในปลายฤดูหนาวนี้แล้ว เมื่อฤดูร้อนมาถึงเราก็จะพบกับกลุ่มหมอกควันที่มีทั่วเมือง สำหรับประชาชนในชนชั้นเรา ๆ นั้น เตรียมอะไรได้บ้างคะ
แพร จารุ
สวัสดีนักท่องเที่ยว ระหว่างทางนักท่องเที่ยวเจออะไรมาบ้าง ฉันมาอยู่เชียงใหม่สิบกว่าปี แต่บ่อยครั้งที่รู้สึกว่า ตัวเองเหมือนนักท่องเที่ยว
แพร จารุ
  หญิงสาวมักจะกลัวอ้วนเพราะอยากสวย เราถูกทำให้เชื่อกันว่าคนอ้วนจะไม่สวย เป็นสาวเป็นนางต้องผอมเข้าไว้ ใครไม่ผอมเหมือนนางแบบ หรือนักแสดงหน้าจอโทรทัศน์ก็จะไมได้มาตรฐาน ซึ่งความจริงแล้วบางคนผอมจนเกินไป เรียกว่าแห้งแรงน้อยไม่แข็งแรง ขาแขนมีแต่กระดูก คอโปน ไหปลาร้าลึกขนาดน้ำขังยามเมื่ออาบน้ำ
แพร จารุ
ชวนมากินกันต่อค่ะ เพื่อนนักเขียนรุ่นน้องที่เชียงดาว เล่าว่าเธอปลูกข้าวไร่ที่บ้านของเธอ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเท่าที่ควร แต่ฉันคิดว่าแค่เธอเริ่มต้นปลูกข้าวความมั่นคงทางอาหารก็เริ่มมีแล้ว ต่อมาน้องนักเขียนที่เพิ่งรู้จักยังไม่ได้เห็นหน้ากันเลย เขียนมาบอกว่า เธอปลูกข้าวได้เจ็ดกระสอบ ฉันชื่นชมยินดีกับเธออย่างจริงจังและจริงใจยิ่ง เพราะฉันมีความฝันที่จะปลูกข้าวปลูกผักไว้กินเอง แต่ไม่ได้ทำ และคิดว่าคงไม่ได้ทำ เพราะอายุปูนนี้แล้ว กล้ามเนื้อเป็นไขมัน เรี่ยวแรงหมดไปแล้ว ที่ทำได้ก็คือปลูกกล้วย ซึ่งก็เหมาะสมอยู่เพราะกล้วยเป็นอาหารนิ่ม ๆ กินง่าย…
แพร จารุ
ชวนมากินกันต่อดีกว่า   คราวนี้กินถั่วงอกผัดเห็ดสามอย่างค่ะ ดูเป็นอาหารธรรมดา ๆ นะคะ แต่พิเศษก็ตรงที่ เป็นอาหารที่ประกอบด้วยเห็ดสามอย่างนะคะ ความจริงแล้วอาหารเห็ดสามอย่างที่กินเป็นยานี้ เขาว่าหลีกเลี่ยงการใช้น้ำมันเป็นดีค่ะ แต่ไม่เป็นไรใช้น้อย ๆ เราเน้นความอร่อยด้วยค่ะ