Skip to main content

ฤดูร้อนในเมืองเชียงใหม่ค่อนข้างน่าสยองค่ะ เพราะนอกจากความแห้งแล้งที่เริ่มขึ้นในปลายฤดูหนาวนี้แล้ว เมื่อฤดูร้อนมาถึงเราก็จะพบกับกลุ่มหมอกควันที่มีทั่วเมือง สำหรับประชาชนในชนชั้นเรา ๆ นั้น เตรียมอะไรได้บ้างคะ


อันดับแรกเตรียมร่างกายไว้ให้แข็งแรงค่ะ การเตรียมร่างกายไว้ให้แข็งแรงอย่างหนึ่งก็คือ การกินอาหารดี ๆ และการเตรียมที่อยู่ดี ๆ  อยู่ในบ้านของเรานั่นแหละค่ะ ดังนั้นก็ต้องจัดการบ้านช่องให้น่าอยู่ ต้นไม้ในบ้านของเราช่วยเราได้บ้าง ใครที่ปลูกต้นไม้ไว้และโตแล้วก็ถือว่าได้เตรียมพร้อมไว้นานแล้ว ส่วนคนที่ยังไม่ปลูกก็เริ่มปลูกได้เลยค่ะ ปลูกในช่วงฤดูร้อนก็ได้ แต่เราต้องรดน้ำให้เพียงพอ ต้นไม้จะค่อย ๆ ปรับตัว ตั้งตัว ตั้งต้นชีวิต และเมื่อถึงฤดูฝนต้นไม้ก็จะมีกำลังพร้อมเติบโตอย่างเต็มที่ ซึ่งถ้าปลูกในฤดูฝน ท่านผู้รู้บอกว่าต้นไม้จะสดชื่นอยู่ในช่วงฝนและค่อย ๆ ตั้งตัว แต่ถ้าฤดูฝนไม่ยาวต้นไม้ยังตั้งตัวไม่ทันแข็งแรง แล้วมาพบกับความแห้งแล้ง บางต้นก็ทนไม่ไหว

 

การเตรียมตัวรับการภาวะหมอกควันอีกอย่างหนึ่งก็คือ เตรียมที่จะไม่ทำขยะเพิ่มค่ะ เพราะถ้าเราทำขยะเพิ่มแต่ไม่เผาขยะ ที่สุดแล้วขยะก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  เรื่องนี้บอกเพื่อน ๆ บอกญาติมิตรด้วยก็ดีนะคะ แต่ให้เริ่มต้นที่ตัวเราก่อนดีกว่า แล้วก็ลองสำรวจต่อดูว่า มีใครที่เราปรารถนาและอยากบอกให้เขาทำตามบ้าง

 

เอาล่ะ คราวนี้มาเปลี่ยนบรรยากาศด้วยการทำของกินเพื่อเสริมสร้างสุขภาพรับอากาศร้อนกันค่ะ

 

ทำน้ำกระชายกินกัน

กระชาย ที่เราเอามาทำน้ำพริกแกง น้ำยาขนมจีน ทำน้ำพริกสำหรับแกงเลียงนั่นแหละค่ะ แต่คราวนี้เราเอามาทำเป็นเครื่องดื่มประเภทบำรุงกำลังกัน

 

แรกเริ่มเดิมที ที่ได้ทำน้ำกระชายดื่มก็เพราะว่า เจอเพื่อนรุ่นน้องที่ไม่ได้พบกันมานาน ก็ถามทุกข์สุขกันตามประสา ฉันบอกเธอว่า มีปัญหาเรื่องความดันโลหิตสูง เธอบอกว่า ความดันโลหิตสูงกินน้ำกระชายจะได้ผล  ลองทดลองดูสักเดือนถ้าไม่ได้ผลก็เลิกไปแสดงว่าไม่ถูกกับเรา แต่แม่ของเพื่อนเคยดื่มแล้วได้ผล วันละแก้วก็พอ จึงทดลองดูทั้งที่ไม่ชอบกลิ่นกระชายเลย ไม่คุ้นเคยกับมันจริง ๆ เพราะเรามาจากภาคใต้ที่กินขมิ้นไม่ใช่กระชาย แต่เอาเถอะคิดว่ากินเป็นยาและน้ำใจของเพื่อนด้วย

 

แต่เมื่อจะกินก็ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมกันหน่อย

น้องสาวที่บ้านซึ่งเป็นคนรักสวยรักงาม เธอรีบบอกว่า เป็นราชินีแห่งสมุนไพรเลยทีเดียว นอกจากปรับความดันโลหิตแล้วยังช่วยให้ผมดำและเป็นหงอกช้าด้วย ช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกัน น้ำกระชายกับน้ำผึ้ง ดื่มก่อนอาหารเย็น เป็นยาอายุวัฒนะด้วย เธอสนใจศึกษาเรื่องนี้มา

 

เมื่อรู้เช่นนี้ฉันก็ตัดสินใจทันที เริ่มทำน้ำกระชาย

 

เริ่มจากกระชายธรรมดาค่ะ ไปซื้อมาจากตลาด สิบบาทได้มามากมาย (ขอย้ำว่ากระชายธรรมดาค่ะ ที่เอามาทำแกงเลียง แกงป่านั่นแหละค่ะ ไม่ใช่กระชายดำ)

 

 

ล้างกระชายให้สะอาด แล้วหั่นซอยบาง ๆ จะได้ปั่นง่ายขึ้น เติมน้ำลงไปให้เจือจางสำหรับดื่มครั้งแรก ๆ กรองเอาแต่น้ำ แล้วเอาเข้าตู้เย็น เมื่อจะดื่มก็เติมน้ำผึ้งลงไปนิดหนึ่งคนให้เข้ากัน

 

 

วันแรกที่ฉันดื่มน้ำกระชาย ฉันรีบโทรไปบอกเพื่อนคนที่แนะนำว่า “ดื่มได้สบายมาก” และดูอร่อยด้วย จะดื่มเป็นประจำวันละแก้ว และทำเตรียมไว้เลี้ยงเพื่อนที่มาเยี่ยมเยือนด้วย

 

สำหรับผู้ที่จะปลูกกระชายเองก็ไม่ยากเลยค่ะ

เอาส่วนหัวที่เรียกว่าเหง้าของมันนี่แหละ ฝังลงไปในดินเลยค่ะ ที่บ้านดิฉันเป็นดินทราย กระชายไม่ค่อยจะชอบ แต่ก็ปลูกไว้ กระชายชอบดินร่วนปนทรายค่ะ ขุดหลุมและกลบดินบาง ๆ ถ้ามีฟางก็คลุมเอาสักนิด รดน้ำทุกวันไม่นานก็แตกหน่อแทงใบออกมาสวย เป็นไม้ประดับได้ด้วยค่ะ

 

ก่อนจบโฆษณาขายหนังสือสักเล่มค่ะ

 

 

หนังสือเล่มนี้ชื่อสวนของนักเขียน ’รงค์ วงษ์สวรรค์ค่ะ ผู้เขียนคือ แพรจารุ และถนอม ไชยวงษ์แก้วค่ะ ราคา 130 บาท สั่งซื้อได้ที่ chaiwongkal@gmail.com หรือโทร.086 9216065 ขอบคุณค่ะ

 

 

บล็อกของ แพร จารุ

แพร จารุ
  แล้วฉันก็คิดว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิน ฉันเดินทางไปหาเพื่อนที่กรุงเทพฯ  และบอกเธอว่า ฉันอยากจะไปเยี่ยมนักเขียนผู้ใหญ่รุ่นพี่คนหนึ่ง  เพื่อนบอกว่า ไม่ได้ไปนานแล้ว ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยมีใครไปหาใครกัน  เมื่อถามว่าทำไม
แพร จารุ
ป่าสนวัดจันทร์   หลังจากที่เขียนเรื่องป่าสนวัดจันทร์ถูกโฆษณาว่าเป็นผืนป่าสนแห่งเดียวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย และมีชนเผ่าใช้วิถีชีวิตแบบเดิม ๆ
แพร จารุ
เมื่อเขียนเรื่อง “ป่าสนวัดจันทร์ถูกโฆษณาว่าเป็นที่สุด”  ฉันก็ได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง เขียนถึงเรื่องอำเภอใหม่ส่งเข้ามา วันนี้จึงนำจดหมายฉบับนี้มาให้อ่านกันค่ะ  เธอเขียนมาว่า ลองเขียนเรื่องอำเภอใหม่มาให้อ่าน
แพร จารุ
ป่าสนผืนเดียวที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ มองขึ้นบนต้นสนเหมือนหนึ่งว่ามีนกเกาะอยู่บนนั้นเต็มไปหมด จนใครบางคนเผลอถามว่า นั่นนกอะไรเกาะอยู่เต็มไปหมด หลายคนหัวเราะ ไม่ใช่นกหรอกมันคือลูกสน ที่นี่มีชื่อว่า ป่าสนวัดจันทร์ เป็นครั้งที่สองที่ฉันเดินทางมาที่นี้ห่างจากครั้งแรกเกือบยี่สิบปี ฉันไม่กล้าเดินทางไปที่นั่นเพราะรู้สึกว่ามันลำบากยากเย็นเหลือเกิน เป็นการเดินทางที่โหด ๆ ในช่วงวัยเยาว์ เพราะต้องนั่งรถไฟชั้นสามมาจากกรุงเทพฯ นานกว่าสิบสองชั่วโมง ก็รู้กันอยู่ว่ารถไฟไทยเสียเวลาเสมอ ๆ ลงจากรถไฟมีนักเขียนจากเมืองเหนือรอรับอยู่
แพร จารุ
มุสโต๊ะ (มุส-สะ-โต๊ะ) อาหารมื้อไหน ๆ ก็ต้องมีมุสโต๊ะ มุสโต๊ะก็คือน้ำพริกนั่นเอง ฉันรู้จักมุสโต๊ะครั้งแรกเมื่อเที่ยวบ้านปกาเกอญอ และนับจากวันนั้นก็ชอบมุสโต๊ะแบบปกาเกอญอทันที่
แพร จารุ
คุณทำอะไรเมื่อเช้านี้  ส่วนฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับหยิบหนังสือเล่มเล็ก ๆ จากโต๊ะกินข้าวติดมือไปนอนอ่านในเปลใต้ต้นมะขามเล็ก  หนังสือชื่อ ไม่รักไม่บอก 5 เป็นของกลุ่มภาคีคนฮักเจียงใหม่  ฉันเป็นอาสาสมัครในกลุ่มนี้กับเขาด้วย แต่ฉันไม่ได้ทำหนังสือเล่มนี้ ดังนั้นฉันจึงเพิ่งได้อ่านจริง ๆ ครูโรงเรียนอนุบาลเพิ่งให้มาสิบเอ็ดเล่ม วันนั้นมีน้อง ๆ หนุ่ม ๆ จากไหนก็ไม่รู้มาช่วยกันขนหนังสือหลายกล่องที่นำมาขายในงานอำลา ‘รงค์ วงษ์สวรรค์  ฉันไม่มีของอะไรตอบแทนน้องจึงแจกพวกเขาไปคนละเล่มเหลือเก็บไว้เล่มหนึ่ง ภาพปกเป็นแม่มดหน้าตาน่ารักถือไม้เท้าวิเศษ มีข้อเขียนว่า จงสุภาพกับโลกใบนี้ (คำจากสาร…
แพร จารุ
  เล่าเรื่องงาน อำลา ’รงค์ วงษ์สวรรค์ เปิดงานไปเมื่อวันที่ 9 มกราคม ยามแดดร่มลมตก หน้าที่ของฉันในงานนี้ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ดูแลงานขายหนังสือ ฉันรับปากไปว่า “ได้ค่ะ” ทั้งที่ไม่มีความชำนาญเรื่องการขาย หรือเรียกว่าไม่มีทักษะสักนิดเดียว และมักจะคิดตัวเลขผิด วิชาคณิตศาสตร์ตั้งแต่บวกลบคูณหารไม่เก่งเลย ยิ่งวิชาเลขคณิตคิดในใจนี้ไม่ได้เลย แต่ เพราะว่าในช่วงที่เขาประชุมเรื่องการดำเนินการจัดงานฉันไมได้เข้าร่วมประชุม…
แพร จารุ
ฤดูร้อนในเมืองเชียงใหม่ค่อนข้างน่าสยองค่ะ เพราะนอกจากความแห้งแล้งที่เริ่มขึ้นในปลายฤดูหนาวนี้แล้ว เมื่อฤดูร้อนมาถึงเราก็จะพบกับกลุ่มหมอกควันที่มีทั่วเมือง สำหรับประชาชนในชนชั้นเรา ๆ นั้น เตรียมอะไรได้บ้างคะ
แพร จารุ
สวัสดีนักท่องเที่ยว ระหว่างทางนักท่องเที่ยวเจออะไรมาบ้าง ฉันมาอยู่เชียงใหม่สิบกว่าปี แต่บ่อยครั้งที่รู้สึกว่า ตัวเองเหมือนนักท่องเที่ยว
แพร จารุ
  หญิงสาวมักจะกลัวอ้วนเพราะอยากสวย เราถูกทำให้เชื่อกันว่าคนอ้วนจะไม่สวย เป็นสาวเป็นนางต้องผอมเข้าไว้ ใครไม่ผอมเหมือนนางแบบ หรือนักแสดงหน้าจอโทรทัศน์ก็จะไมได้มาตรฐาน ซึ่งความจริงแล้วบางคนผอมจนเกินไป เรียกว่าแห้งแรงน้อยไม่แข็งแรง ขาแขนมีแต่กระดูก คอโปน ไหปลาร้าลึกขนาดน้ำขังยามเมื่ออาบน้ำ
แพร จารุ
ชวนมากินกันต่อค่ะ เพื่อนนักเขียนรุ่นน้องที่เชียงดาว เล่าว่าเธอปลูกข้าวไร่ที่บ้านของเธอ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลเท่าที่ควร แต่ฉันคิดว่าแค่เธอเริ่มต้นปลูกข้าวความมั่นคงทางอาหารก็เริ่มมีแล้ว ต่อมาน้องนักเขียนที่เพิ่งรู้จักยังไม่ได้เห็นหน้ากันเลย เขียนมาบอกว่า เธอปลูกข้าวได้เจ็ดกระสอบ ฉันชื่นชมยินดีกับเธออย่างจริงจังและจริงใจยิ่ง เพราะฉันมีความฝันที่จะปลูกข้าวปลูกผักไว้กินเอง แต่ไม่ได้ทำ และคิดว่าคงไม่ได้ทำ เพราะอายุปูนนี้แล้ว กล้ามเนื้อเป็นไขมัน เรี่ยวแรงหมดไปแล้ว ที่ทำได้ก็คือปลูกกล้วย ซึ่งก็เหมาะสมอยู่เพราะกล้วยเป็นอาหารนิ่ม ๆ กินง่าย…
แพร จารุ
ชวนมากินกันต่อดีกว่า   คราวนี้กินถั่วงอกผัดเห็ดสามอย่างค่ะ ดูเป็นอาหารธรรมดา ๆ นะคะ แต่พิเศษก็ตรงที่ เป็นอาหารที่ประกอบด้วยเห็ดสามอย่างนะคะ ความจริงแล้วอาหารเห็ดสามอย่างที่กินเป็นยานี้ เขาว่าหลีกเลี่ยงการใช้น้ำมันเป็นดีค่ะ แต่ไม่เป็นไรใช้น้อย ๆ เราเน้นความอร่อยด้วยค่ะ