Skip to main content

ฉันเป็นนกป่า
มีวิญญาณอยู่บนฟากฟ้า และ ขุนเขา
มิใช่นกเลี้ยงในกรงกรอบเก่า
ชอบจับเจ่าอยู่ในที่กักกัน
 
แม้ชีวิต...ไม่มีใครเป็นเจ้าของ               คอยปกป้องคุ้มครองตัวฉัน
ทั่วแผ่นดินแผ่นฟ้าอนันต์                     มิเคยไหวหวั่น...พรั่นพรึงสิ่งใด
 
กลัวแต่จะไร้ซึ่งสิทธิ์เสรี                      ถูกกักขังอยู่กับที่เอาไว้
มิได้โบยบินสู่ฟากฟ้าไกล                    เหมือนดั่งดวงใจที่รักเสรี
 
ได้โปรดเถิด...โปรดปล่อยฉันไป           อย่ากักขังฉันไว้กับที่
ถึงจะให้ฉันอยู่ดีกินดี                        มี่ซี่กรงทองป้องกันกายา
 
แต่วิญญาณฉันคงไม่เป็นสุข                 คงต้องเป็นทุกข์ระทมเหว่ว้า
คงต้องอ่อนแอทุกวันเวลา                    ด้วยร้างไร้แผ่นฟ้าแผ่นดิน
 
แล้วอีกไม่นานฉันคงต้องตาย               วางวายชีวิตชีวาสูญสิ้น
เมื่อมิได้กางปีกโบยบิน                       ดั่งใจถวิลโบยบินทะยาน
 
ปล่อยฉันไปเถิด...ปล่อยให้ฉันไป
บินสู่ฟากฟ้าแสนไกลไพศาล
แม้อยู่กรงทองฉันก็ต้องร้าวราน
ด้วยวิญญาณของฉันนั้นมิใช่ทาส.
 
หมายเหตุ ;นี่เป็นงานเขียนเก่าๆอีกชิ้นหนึ่งที่ผมเขียนไว้นาน ตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2527 เมื่อกลับมาอ่านก็ยังรู้สึกว่า มันยังสดใหม่อยู่เสมอ อาจเป็นเพราะว่า วิญญาณของเสรีชน เป็นวิญญาณที่กำเนิดมาทุกยุคทุกสมัย ยิ่งในปัจจุบันยิ่งเห็นได้ชัด โดยเฉพาะจากปรากฏการณ์ทางการเมือง ที่ส่งผลกระทบต่อนักคิดนักเขียนหลายท่าน ที่ทำให้เขาต้องเลือกเดินออกมาจากกรงทอง ที่ปิดกั้นเสรีภาพและความเชื่อของเขา เพื่อเป็น “นกป่า” และเราขอต้อนรับทุกท่าน มาสู่ “อิสระ” หรือที่เรียกกันอีกนามหนึ่งว่า “ความเศร้า” ด้วยความยินดี.
 
2 มิถุนายน 2552
กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่

บล็อกของ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว

ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  แล้วในที่สุด ผมก็ได้รับรู้ความคิดที่เป็นเหตุเป็นผล เป็นเรื่องเป็นราว (ที่อยากรู้มานาน) ของ คุณหมอตุลย์ สิทธิสมวงศ์ แกนนำเครือข่ายราษฎร์อาสาปกป้องสถาบัน หรือกลุ่มเสื้อหลากสี ที่ออกมาต่อต้านข้อเสนอแก้ ม.112 ของนิติราษฎร์และครก.112 จากการเป็นวิทยากรรับเชิญอภิปรายในเรื่องนี้ ณ สมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศแห่งประเทศไทย หรือ FCCT เมื่อวันที่ 13 ก.พ. 55 ที่ประชาไทนำมาลงในหน้าแรกประชาไท เมื่อวันที่ 17 ก.พ. 55 ทั้งคลิปภาพและเสียงการอภิปรายที่ใช้ภาษาอังกฤษล้วนๆ และเนื้อหาที่ประชาไทแปลแบบย่อความมา รวมทั้งการตอบคำถามของผู้สื่อข่าว
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ผมเข้าใจว่า
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
ช่างเถิด ถึงแม้ว่า เขาจะดื่มตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมา ตั้งแต่เช้าจนจรดเย็น เพื่อบำบัดความเปล่าเปลี่ยวในหัวใจของเขา ในยามที่ชีวิตของเขาตกต่ำ
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
การต่อสู้กันทางการเมืองครั้งนี้ เป็นการต่อสู้ทางการเมืองระหว่างชนชั้นนำในสังคมที่ขัดแย้งกัน หรือพูดง่ายๆก็คือระหว่างทุนเก่ากับทุนใหม่ ที่ช่วงชิงอำนาจกันเพื่อขึ้นเป็นรัฐบาล ที่ต่างฝ่ายต่างมีประชาชนเป็นฐานคะแนนเสียงสนับสนุนอุดมการณ์ของแต่ละฝ่าย ซึ่งต่างจากการต่อสู้กันในยุคเดือนตุลามหาวิปโยค ที่เป็นความขัดแย้งกันระหว่างรัฐบาลเผด็จการกับประชาชน นิสิตนักศึกษา ปัญญาชน โดยตรง
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
เมื่อคน คนหนึ่งล้มลงป่วย เขาย่อมได้รับการเยียวยารักษา ไม่ว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน ยากดีมีจนอย่างไร หาไม่เช่นนั้น..อาการป่วยไข้ของเขาย่อมลุกลามใหญ่โต และชีวิตเขาย่อมมีอันเป็นไปอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือแม้กระทั่งถึงแก่ชีวิตได้  
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  800x600 Normal 0 false false false EN-US X-NONE TH MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt;…
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  1. ผมสัมผัส งานวิพากษ์วิจารณ์สังคมและการเมืองของ คำ ผกา ด้วยความรู้สึกเดียวกันกับใครบางคนหรือสองคนสามคน ที่เคยแอบเป็นห่วงความแรงเธอ และต่อมาต่างก็พากันเลิกรู้สึก เมื่อเธอยืนยันความเป็นตัวตนของเธออย่างเสมอต้นเสมอปลาย และยืนหยัดอยู่ได้มานานจนเป็นปรกติธรรมดามาจนถึงวันนี้ และสรุปกันว่ามันเป็นธรรมชาติวิสัยของเธอที่ต้องเป็นเช่นนั้น เช่นเดียวกับสังคมที่เคยตกอกตกใจ ต่างก็เคยชิน...และยอมรับความเป็นตัวตนในการสื่อสารของเธอ ทั้งคนที่รักเธอและเกลียดเธอในเรื่องอุดมการณ์ความคิดที่ต่างกัน
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  สวย เขาก็หาว่า สวยแต่รูปจูบไม่หอม  
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
"นางแบบโดย อรวรรณ ชมพู จาก ชมพูเชียงดาว coffe" คุณพยายามหลีกเลี่ยงลดละ การดื่มเหล้า การสูบบุหรี่ การถกเถียงกันเพื่อเอาชนะกัน การทะเลาะเบาะแว้งกัน การท่องเที่ยวในยามวิกาล การขับรถด้วยความรีบร้อน  
ถนอม ไชยวงษ์แก้ว
  น้ำท่วม เดือนตุลาคม 2554 ไหลลงไปจากที่สูงลงไปท่วมท้น ทุกหนทุกแห่งที่เป็นที่ต่ำ - ตามธรรมชาติของน้ำ ไม่ละเว้นว่าพื้นที่แห่งนั้นจะเป็นพื้นที่ทางเศรษฐกิจ กี่พัน กี่หมื่น กี่แสน กี่ล้าน ล้านเท่าไหร่ ไม่ละเว้น ไม่ว่าจะเป็นเมืองหลวงหรือชนบท แม้แต่วัดวาอารามศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้คนกราบไหว้ ยังมิอาจป้องกัน ยังมิอาจสวดมนต์ภาวนาใดๆ ขอให้มวลมหึมาของอุทกภัยอันยิ่งใหญ่ ละเว้นไว้อยู่กับองค์พระปฏิมา