กันและกัน ไฟและฝัน
เติมความเฉยเมยของท่านลงบนใจ
อื่นมอง กระไร อย่าไปฝืน
รื่นเริง ครื้นเครง ในควันฟืน
แอบมองเขาส่งปืน คืนควันไฟ
นั้นรูปรอยอันกราดเกรี้ยว
เหนือนิ้วเหนี่ยว กลางเสี้ยวสมัย
แปลงโฉมกลายฝันใครต่อใคร
แอบยื่นคืนน้ำใจของวัยเยาว์
ต่อฉัน สะบั้นขาด
เผยแท้แก่นและธาตุอันก่อนเก่า
เปลือยตนต่อหน้ากระจกเงา
ฉันและเธอ พวกเรา ใครต่อใคร
กันและกัน
คนละวัย ไฟและฝัน ในเคลื่อนไหว
ส่งคืนรอยยิ้มศิวิไลซ์
มอบต่อเปลวไฟมือสงคราม
เนื้องานอันสาหัส
แจ่มจรัสถนัดชัดเหนือพงหนาม
ตรอกซอกซอยเลี้ยวยังพยายาม
ตรวจตรึกส่งศึกพล่ามทุกหลืบรู
กลาย
แผ่ผืนของลวดลายนั้นชั่วครู่
นิดน้อยความดีงามให้พอดู
เหนือคาดเดาจะเป็นอยู่บนแผ่นดิน
ปราชญ์ อันดามัน
บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรา
เพื่อน...นี่ไม่ใช่ฟ้าของเรานั่นก็ไม่ใช่ธงที่เคยปลิวสะบัดบนยอดเสายิ้มให้หัวใจตนเองอย่ารอให้ใครมาปลอบประโลมโลกนั่นก็เงียบงันภายในสุสานยิ่งเงียบงันยิ่งกว่าอย่าตื่นกลัวที่สงครามกำลังล่าเร่งผู้คน
ปราชญ์ อันดามัน
บ่ม
บ่มเพาะหน่ออ่อนแห่งความเกลียดชังไว้ข้างในคุณรดน้ำเติมหว่านปุ่๋ยรีบเร่งให้มันเติบเต็มผลิดอกออกผลแล้วยื้อแย่งกระหายกลืนกินมัน
ปราชญ์ อันดามัน
ออกไปเดินบนท้องถนน
เลือกไม่เลือก ท่านไม่สน
ประชาชนดิ้นรนจะขวนขวาย
ใครกี่คนจะต้องตาย
ท่านก็ดูดายบนบัลลังค์
ตัดสินบ้าตามประสาหัวใจบ้า
เหมือนสมทบกฏแห่งการฆ่าตามสั่ง
รับไม้ผลัดมือส่งความชัง