Skip to main content

  

ผมสามคน

ธาตรี วิชาญ และผม กินข้าวเดือนที่ร้านอาโกกับเจ๊อิ้ดทุกวัน อาหารมื้อละ 3 อย่าง มีข้าราชการอำเภอเวียงแหง มากินข้าวเดือนเช่นเดียวกันอีกหลายชุด เรากินไปคุยกันไป ฟังโต๊ะอื่นคุยกันแบบไม่ตั้งใจฟังเท่าไร ด้วยเสียงที่คนนั้นพูดดังพอสมควร บางเรื่องทำให้เราตื่นเต้น อยากรู้ ตั้งใจฟังจนเอียงตัวเข้าไปใกล้ แกล้งเคี้ยวอาหารทำไม่สนใจ บางเรื่องก็ธรรมดาทั่วๆไป

เจ๊อิ้ดเดินมาเสิร์ฟอาหารและเอ่ยขึ้นว่า

"มีคนขับรถของบริษัทดาวทอง มาแวะกินข้าวเย็นเมื่อวาน เล่าให้ฟังว่า รถถูกปล้นเมื่อวานนี้ตอนบ่ายๆ" เจ๊อิ้ดชำเลืองดูผู้ฟัง เมื่อเห็นทุกคนตั้งใจฟัง ก็เล่าต่อ

รถโดยสารของบริษัทดาวทองค่อยๆ ไต่ขึ้นทางที่ชัน ขึ้นไปช้าๆ เสียงคำรามของมันดังก้องทั่วราวป่า รถวิ่งมาได้ครึ่งทางของระยะทั้งหมด อีกสิบเมตรจะถึงทางหักข้อศอก สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีชาย 3 คน ถือปืนเอ็มสิบหกโผล่ออกมา ศีรษะสวมหมวกไหมพรมสีดำ จ้องปืนมายังรถ คนตรงกลางยกมือข้างหนึ่งขึ้น เป็นเครื่องหมายให้หยุด รถโดยสารหยุดกึก ชายป่าหลังรถปรากฏ ชายสวมหมวกไหมพรมอีก 3 คน บนเนินดอยด้านหัวท้ายรถ มีพวกมันดูต้นทางอีกจุดละ 1 คน ทั้ง 6 คนเดินมาล้อมรถ บอกให้ผู้โดยสารลงรถ ผู้เป็นหัวหน้า รูปร่างสูงล่ำ สั่งให้ผู้โดยสารทุกคนมาเข้าแถวเรียงหนึ่งข้างถนน ผู้โดยสารเดินมาเข้าแถวด้วยท่าทางตื่นตระหนก พวกมันอยู่หน้าแถว 3 คน หลังแถว 3 คน

หัวหน้าโจรสั่ง

"ทุกคน ปลดสร้อย แหวน ของมีค่าออกมาให้หมด" เสียงดังเหี้ยมๆ เถื่อนๆ แต่ไม่ค่อยชัดนัก

"ใส่ลงในกระเป๋าให้หมด ใครขัดขืน...ตาย" แม้ถ้อยคำจะไม่ชัด แต่ความหมายชัดเจนยิ่ง มันหันไปสั่งการลูกน้อง ชายรูปร่างสันทัดวิ่งไปที่ท้ายแถวผู้โดยสารเคราะห์ร้าย มันเปิดกระเป๋ารอรับของมีค่าจากผู้โดยสารอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ย...เร็วๆ"

ผู้โดยสรรหยิบสิ่งของในตัวให้โดยดี เมื่อครบคนแล้ว หัวหน้าโจรสั่งให้ผู้โดยสารถอดรองเท้า ลูกน้องอีกคนตรวจดู มีผู้โดยสารสองคนซ่อนเงินในถุงเท้า ถูกตบหัวอย่างแรงคนละที จากนั้นมันสั่งให้ทุกคนอ้าปาก ทุกคนอ้าปากเร็วบ้าง ช้าบ้าง มันเดินตรวจดูด้วยท่าทางน่ากลัวกว่าเดิม ป้าคนหนึ่งอมสร้อยซ่อนไว้ในปาก ถูกตบปากเลือดซึมมุมปากทันที แกร้องไห้กระซิกๆ ทั้งกลัวทั้งเสียดาย ลูกน้องที่เก็บเงินวิ่งมากระซิบบอกหัวหน้ามันเบาๆ หัวหน้าโจรหันมาหาคนขับรถโดยสาร ซึ่งอยู่หัวแถว


"ออกมา !" เสียงเฉียบขาดกว่าเดิม

คนขับท่าทางหวาดหวั่น เดินมายืนที่กลางถนน เจ้าหัวหน้ายกเท้าขวาเตะเข้ากลางหลังดังโครมใหญ่ แรงเตะหนักจริงๆเหมือนนักมวยเตะ คนขับทรุดลง หัวเข่ากระแทกพื้นถนนทันที

"คราวหน้าพกเงินติดตัวให้มากกว่านี้ คนขับรถพกเงินแค่ 30 บาท มันไม่เหมาะกับหน้าตามึงโว้ย!"


มันให้สัญญาณลูกน้องถอย สั่งให้ผู้โดยสารนอนคว่ำหน้า ครู่เดียวเมื่อผู้โดยสารทุกคนเงยหน้าและลุกขึ้น พวกมันหายไปแล้วอย่างไร้ร่องรอย.

 

 

 

บล็อกของ ถนอมรัก เดือนเต็มดวง

ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
                                                            
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
 ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก เดือนเต็มดวง
ถนอมรัก  เดือนเต็มดวง