Skip to main content

เหตุการณ์ร้ายๆ ในวันหนึ่งๆ บนคาบสมุทร


นั่น! ในขณะเสียงอาซานกังวานผ่านยอดโดมสุเหร่า
พลันกระหึ่มเสียงเฮลิคอปเตอร์จากฟากฟ้าก็กลบเสียง
”ฮัชฮาดูอัลลาอิลาฮะอิน...ลัลลอฮ์ ...........”

เด็กชายคนหนึ่งเท้าเปล่าเปลือยกำลังเดินอยู่บนถนน 
แหงนหน้าแลมองแมลงปอแปลกถิ่นที่บินเหนือป่ายางใกล้ๆ   
คงมีเหตุการณ์ร้ายๆ    ต้องมีใครสักคน  ใครสักคน
บนถนนเส้นเดียวกัน   
จักรยานยนต์สัญชาติญี่ปุ่นพาสองพลทหารวิ่งผ่านหน้าสุเหร่า 
ตามมาด้วยยีเอ็มซีที่มีทหารเต็มคัน 
นี่ไม่ได้เป็นฉากหนังฉากใดในโลกความเป็นจริง
นี่เป็นประเทศใดกัน
คงมีเหตุการณ์ร้ายๆ  ต้องมีใครสักคน ใครสักคน?
แล้วใครสักคนก็มาอยู่ตรงหน้าอิหม่าม
สัปดาห์ก่อนเป็นนายดาบตำรวจใกล้เกษียณ
เขาเป็นมุสลิม กล่าวนามของพระองค์เช่นกัน   
หากแต่เขาเป็นเจ้าหน้าที่ของทางการ
นี่! เป็นอีกวัน  แต่เป็นเด็กหนุ่มยังไม่ทันแต่งงาน   
ใครๆ ว่าเขาเป็นคนในขบวนการ
นั่น! เขาก็กล่าวนามของพระองค์เช่นเดียวกัน
นี่ เป็นประเทศของใครกัน
แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นชาวมลายู
ฉันแค่มูอัมลัฟ  มีตายายเชื้อสายจีน
ตอนนี้ฉันเป็นมุสลิม  ขานกล่าวนามของพระองค์เช่นกัน
แหละตามแบบอย่างของท่านรอซูล มูฮัมหมัด ศาสดาของฉัน
แต่นี่คงเป็นสัญญาณแห่งความเลวร้าย
ลูกหลานของอาดัม  วันหนึ่งเราจะฆ่ากัน   ...มันเป็นสัญญาณร้าย
ฉันแค่จำมาว่าตอนท่านรอซูล ,มูฮัมหมัดกลับเข้ามักกะอีกครั้ง
ท่านไม่เคยใช้อาวุธใดๆประหัตประหารศัตรู
ฉันแค่จำมาว่า ญิฮาดที่ดีเลิศ
คือการญิฮาดบนหัวใจของตนเอง
แต่นี่ คงเป็นสัญญาณร้าย  เหตุการณ์ร้ายๆ
คงไม่ใช่ฉากหนังใดๆ   ใช่ไหม?


ปราชญ์  อันดามัน

บล็อกของ ปราชญ์ อันดามัน

ปราชญ์ อันดามัน
ไม่ได้อึดอัดประเทศนี้ แต่อึดอัดพวกผีบ้าอำนาจห่า ฆ่าพลเมืองมากี่ครา ยังเสวยสุขสืบหล้าสบายดี ไม่จำเป็นต้องไปอยุ่ที่ไหนนั่น กูเกิดมาจากครรภ์มาตุภูมิที่ พ่อแม่กูปูย่ากูก็มี ไม่ใช่เป็นเปรตผีขอส่วนบุญ เขาถกเถียงแสดงความคิดบ้าง จะคิดต่างจะคิดเหมือนหรือคิดหนุน
ปราชญ์ อันดามัน
ระหว่างทางที่เสียงอาซานแว่ว -1- เกินก้าวจะผ่านก้าวทางที่ทอดใกล้ก็เหมือนไกลไปตลอดสายถนนคนแปลกหน้า คนบางคนหวาดระแวงตลอดส้นจะก้าวเดิน
ปราชญ์ อันดามัน
ในฝันยังมีฝันอีกหรือไม่?   ในฝันยังมีฝันอยู่หรือไม่?หรือวางวันคืนวัยไปเป็นอื่นไม่มีสิ่งใดในค่ำคืนหลับแล้วความฉ่ำชื่นของเยาว์วัย
ปราชญ์ อันดามัน
อำนาจ(กู) ไปไหน ประเทศนี้มีแต่อีรุงตุงนังเอะอะกาละมังตีปี๊บใส่หรือประเทศนี้ไม่มีประช่าธิปไตยใครจะทำอะไรตามใจตัว
ปราชญ์ อันดามัน
เขียนกันคนละบรรทัด ละบรรทัด ละบรรทัดเขียนประวัติศาสตร์ที่ขาดชัดให้ชัดเห็น
ปราชญ์ อันดามัน
ปราชญ์ อันดามัน
เพราะเรามีศาลรัฐธรรมนวย ประเทศจึงซวยด้วยฉะนี้ ตุลาการก็ตุลากวยกวนวลี พิพากษาละคดีคดวยไทย สภาก็สภาเละสะเปะสะปะ ประชาธิปตวยทุกขณะไม่ไปไหน พรรคบางพรรคระทมระทวยหฤทัย แพ้ไม่เลิกแต่เกริกไกรอันธพาล แย่งเก้าอ้วยฉวยเก้าอี้ปากระดาษ อลเวงอาละวาดประสาทผสาน วิปริตวิปรวยจิตวิญญาณ วิตถารมาตรฐานงานสภา ประชาชีดูดีดีประเทศระทวยนี้ จะระทมอีกกี่ปีอีกกี่ฆ่า หรือต้องอัญเชิญใครมาเป็นศาสดา
ปราชญ์ อันดามัน
เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากข้าพเจ้าเอง     ข้าพเจ้าเพิ่งควักดวงตาแห่งการมองเห็นโยนทิ้งไปบนถนนสายหนึ่ง
ปราชญ์ อันดามัน
  จำนวนนวนเท่าไหร่กันสุเหร่าในผืนแผ่นดินนี้ จำนวนเท่าไหร่กันวัดในผืนแผ่นดินเดียวกันนี้
ปราชญ์ อันดามัน
ข้าจะเขียนอะไรอีกในประเทศนี้ กวีคนก่อนๆ เขียนบทกวีมามากพอแล้ว ถ้อยความแห่งยุติธรรมไม่จำเป็นต้องลงอักขระ
ปราชญ์ อันดามัน
ความเง่าโง่ของเราเอง     สมมติว่า ตอนนั้นไม่มีคณะราษฎร์ 2475