ความศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา
บิสมิลละฮ์...
เพราะด้วยพระนามของพระองค์
พวกเขาจึงไม่รู้จักความยุติธรรม
พวกเขาไม่รู้จักความเมตตา
หรือแม้แต่การให้อภัย
พวกเขาเก็บกักความยะโสโหหังเย่อหยิ่งไว้ในหัวใจ
พวกเขาท่องมนตร์บนอักขระคิดถึงแต่คำพิพากษาอันเหมาะสม
คำพิพากษาที่พวกเขาคิดว่าศักดิ์สิทธิ์บนบันลังค์
ที่พวกเขาเอาทวารที่ขับถ่ายของเน่าเสียเช่นเดียวกับเรานั่งทับบนมัน
โอ...
พวกเขากำลังดื่มเลือดของพลเมืองแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างไม่หยุดหย่อน
ถ้อยคำของพวกเขากลืนกินอิสรภาพ สินติภาพ ของประเทศนี้ไปเกือบหมด
ถ้อยคำของพวกเขาดั่งอาวุธที่โยนลงไปอุ้งมืออันอำมหิตของเหล่าทรราชย์ทั้งหลาย
ที่เดินขวักไขว่ไปมาบนท้องถนนที่พร้อมเชือดคอหอยพลเมืองเมื่อสบโอกาส
บิสมิลละฮ์...
เพราะด้วยพระนามของพระองค์
เป็นสิ่งที่พวกเขาขืนต้าน ไม่แยแส
พวกเขาคิดว่าพวกเขาคือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแล้ว
.......................................................................
ปราชญ์ อันดามัน